WOLF 8 Ginnungagap
Steven Dupré • Bee Dee 48 p. (SC)
|
|
Virtuoos taalbad |
|
De vijf persoonlijke voornaamwoorden (hou er effe je hoofd bij, wil je) Ik, Hij, Zij, Wij en Jullie ontsnappen uit de Grote Leegte, Ginnungagap genoemd. Odin, die indertijd de kwebbelende guiterds naar Ginnungagap verbande, weet hoe vervelend die kwistenbiebels zijn en draagt Thor op om op aarde in de gaten te houden wie als eerste sterveling wordt aangesproken door één van de persoonlijke voornaamwoorden. Op hem zal de taak rusten de vijfling terug te brengen naar waar het vandaan komt. Je hoeft zelfs niet te raden dat "meneertje" Wolf de kop van Jut is. Tegen dat de jonge viking met alle spraak- en naamsverwarringen dientengevolge doorheeft hoe de vork aan de steel zit, is de tjerk Ramm gearriveerd. Samen zullen ze deze zwijntjes eens wassen. In de buurt heeft een kermisartiest het gezelschap in de mot gekregen. Hij zoekt iets totaal nieuws in de plaats van zijn verwelkte kermisattractie ("niets persoonlijks"), de dansende beer Knar. Uiteraard valt zijn oog op de vreemde snuiterds.
Wij vinden al ettelijke jaren lang dat gevoel voor humor OOK een teken van genialiteit is. Te meer als je bekwaam bent een grap te construeren en die ook nog eens zo spontaan mogelijk kan overbrengen. Niet makkelijk. Voor elke schot in de roos houd je er een veelvoud aan missers aan over. Wees dan maar blij dat je niemand per ongeluk hebt geraakt. Met alle variaties van goed gevonden woordspelingen op de persoonlijke voornaamwoorden, haalt Steven Dupré in dit achtste deel van zijn halve jeugdzonde Wolf het onderste uit de kan. Hij bereikt net niet de rand waar het vervelend begint te worden, althans bij ons. We hebben nog even gezocht of er ergens fouten zitten in het virtuoze taalbad dat we ondergingen... tevergeefs, we kwamen van een kouwe kermis terug. Chapeau. Maar veel ruimte blijft er niet over om een degelijke plot uit te werken. Het blijft bij wat heen en weer gehol en de nodige listen en lagen.
Dupré is bij de lezers van De Stripspeciaal-Zaak enorm geliefd dankzij Coma waarvan eerder dit jaar bekendraakte dat Glénat de stekker uit de reeks haalt na drie verschenen delen. Uit vertrouwelijke bron weten we dat Franse tekenaars en striplezers Dupré als een middelmatige tekenaar beschouwen. Het zou nu wreed zijn om te zeggen dat Vlaanderen eigenlijk niets meer gewend is dan Vlaamse krantenstrips, maar juister gezegd begrijpen we dat Franse denigrerende niet goed. Jan Bosschaert is trouwens in hetzelfde bedje ziek. In Frankrijk is Jaguar de minst verkopende Dufaux-reeks.
Soit, Pandora Box 3, Duprés bijdrage aan de conceptreeks van scenarist Alcante is naar eigen zeggen zijn best verkopende album. Voor de tweede keer na jarenlang gestamel en twijfel bij Standaard Uitgeverij poogt Dupré ondertussen de rechten van Coma opnieuw in eigen handen te krijgen. |
|
> DAVID STEENHUYSE — september 2005 |