Na vijf albums in zwart-wit op een quasi vierkant formaat en negen albums in kleur op een iets groter formaat met een glossy look voert De Harmonie vanaf $1ngle, het vijftiende deel van de strookjesreeks, een nieuwe formaatwijziging in. De albums krijgen voortaan het formaat van een klassiek album, dus weer wat groter, en het aantal pagina's (48) is gelijk aan de meeste andere strips.

Tegelijk met de vormelijke evolutie, is er ook een inhoudelijke breuk. Dit hele album is namelijk niet zoals voorheen een opeenvolging van losse strookjes met om de zoveel tijd een thema met een vervolg in andere stroken, nee, zowat elke strook staat ten dienste van een groter verhaal. Stella heeft zich voorgenomen om een multimiljardair te strikken (waar ze natuurlijk glansrijk in slaagt). Ze reist naar het rijkeluiseiland St Barths. Om verlof te kunnen krijgen, wordt ineens het gemeenteziekenhuis opgekocht waar Fatima en Nienke opnieuw moeten sollicteren om hun job te behouden (waar Nienke faliekant in mislukt, ze wordt dan ook ontslagen). De twee vriendinnen worden uitgenodigd naar St Barths waar ze kennismaken met het nieuwe leven van Stella. Geld is er geen probleem, verveling wel.

De koerswijziging voor S1ngle is een goede zet. Alle stroken krijgen meer gewicht en elk afzonderlijk blijven ze meesterwerkjes in tekst en beeld. Op de koop (!) toe behandelen Hanco Kolk en Peter de Wit op satirische wijze thema's als kapitalisme, privatisering, hr-management en andere onderwerpen waarin het pronken met rijkdom en het idiote aan uitbesteding aan bod komt.

Dit is een heerlijke verzameling grappen waarin eenheid de boventoon voert. Dat ons nieuwe geliefde personage Floor, zowat de enige die Stella de baas kan, (eventjes?) een tweederangsrol krijgt, is een logische keuze, maar we missen haar liever niet te lang.