Een mens heeft maar één leven, een kat heeft er negen, maar Barbaar uit Game Over heeft er al minstens zeshonderd. Hij blijft maar proberen om te prinses te redden, maar tevergeefs. Er blijft altijd wel iets dat hem zal dwarsbomen. Zijn het niet de Blorks, dan is het de prinses wel die zich beledigd voelt en Barbaar serieus te pakken neemt.

Midam begint met het personage uit de reeks Kid Paddle waarin Kid altijd met Barbaar speelt om de Blorks te verslaan. Nooit kan hij winnen en de lezers vonden het wel een komisch gegeven. Daarnaast primeert de actie om de simpele reden dat de reeks woordarm is. Je moet dus niet kunnen lezen om de strip te verstaan, maar wel genieten van de tekeningen en van de practical joke die erachter schuilt. De enige woorden die erin voorkomen zijn onomatopeeën en de afsluitende "Game Over", allemaal aangepast aan de situatie. Het doet ons soms denken aan de handtekening van André Franquin bij de flaters van Guust. Of het een subtiele hommage aan de grootmeester is, weten we niet, maar de vergelijking is treffend.