We zijn nooit te oud om te leren. Tot op de dag van vandaag waren we steeds nogal ver gebleven van strips naar het voorbeeld van manga's en anime, Japanse strips en tekenfilms dus. Niet omwille van een soort misplaats dédain, opgegroeid als we zijn met de gekende Franco-Belgische stripmonumenten, maar eerder een soort onverschilligheid. Onbekend en dus onbemind.

Hoog tijd dus om daar verandering in te brengen en vol verwachting dompelen we ons onder in de wereld van Yin. In dit eerste boek komen we te weten dat Yang verdwenen is en dat daardoor de balans tussen de werelden verstoord werd. Yin krijgt opdracht van Yggdrasil om de binnenwereld te verlaten en Yang te vinden. Zo begint de queeste van Yin en de eerste kennismaking met de buitenwereld kan tellen. Yin maakt hardhandig kennis met Chi en moet haar onmiddellijk helpen om haar vriend Ori te bevrijden van de Worgels (heerlijke naam trouwens voor een amalgaam van monsters, waarbij een zekere Pokémon-gelijkenis niet ver weg is). De bevrijding verloopt echter niet zonder slag of stoot en Yin komt in een moeilijk parket terecht.

Isabel Baele is zowel scenariste, tekenares als inkleurster. Op haar website www.thequestofyin.com leren we dat er twaalf à dertien albums te verwachten zijn en krijgen we al een voorsmaakje van de komende ontwikkelingen en hoofdpersonages.

Dit album is duidelijk een opwarmer om kennis te maken met de personages en Baeles getekend universum. Veel komen we nog niet te weten, het scenario is immers flinterdun, maar de tekeningen en compositie zijn wel een traktatie. Ondertussen hebben we het album al minstens drie maal herlezen en steeds ontdekken we nieuwe details. En — op onze leeftijd is dit een compliment — telkens is er een onderhuids gevoel dat ons terug katapulteert naar de tijd dat we als kleine pagadder voor het eerst een album van Jommeke of Pol lazen.

Geslaagde kennismaking dus, maar we zijn wel benieuwd of De Queeste van Yin zal stand houden tussen de overvloed aan nieuwe albums. Van ons mag het alvast.