Een groot deel van onze tienerjaren werd mee gekleurd door de Nederlandse sitcom Zeg 'ns AAA. Alleen al de titelsong die de generiek kleurde, vonden we ongelooflijk intrigerend, niet in het minst door de opsomming van ziektes die ons toen gelukkig nog heel exotisch voorkwamen. Bij die "tepelkloven van het zogen" konden we ons nog wel iets voorstellen, maar bij de zinsnede "of is het K?" hadden we echt geen flauw benul wat de zangeres bedoelde. Jammer genoeg heeft de tand des tijds ons ondertussen regelmatig geconfronteerd met die K of de ziekte die niet genoemd mag worden. Ook stripmakers hebben het onderwerp nu ontdekt: de jonge Nederlander Daniel Arruda Massa bijvoorbeeld, die de kankerdiagnose bij zijn jongere broer van zich afschrijft en -tekent in deze Spoedgeval.

Je ziet Ramon evolueren van een vrolijke negentienjarige — die onbezorgd in het leven staat en zijn alledaagse besognes maar al te graag overboord kiepert — naar een volwassen man die plots van de ene dag naar de keiharde realiteit gekatapulteerd wordt: een realiteit van wachtkamers, operaties en heel veel twijfels.

Arruda Massa kennen we vooral van humorstroken à la Zombie Hipsters en hij waagt zich nu voor de eerste keer aan een langer album met een realistische en bloedserieuze insteek. Laat je niet misleiden door de op het eerste oog wat simplistische tekeningen want de auteur weet echt wel waar hij mee bezig is. Door de tekeningen te herleiden tot de essentie komt de boodschap alleen maar krachtiger binnen. Wat Kale Kop is voor de jongere lezers, kan deze Spoedgeval worden voor de wat rijpere stripliefhebber: een sterke strip die een zwaar onderwerp toch wat lichter verteerbaar wil maken.

Op verschillende sites staat dit album aangekondigd als een eerste deel. Een mailtje naar de auteur bracht snel duidelijkheid: hij hoopt uit de grond van zijn hart dat hij nooit een vervolg zal moeten schrijven...