Bibliografie van Pierre Boisserie
• Dantès
• Eastern
• Flor de Luna
• Het Kruis van Cazenac
• Het Slapende Woud
• Nova Genesis
• Reiziger
• Roma
• Sint-Bartholomeüs
• Wolf (Stalner)
Bibliografie van Philippe Guillaume
• Dantès
DE BANK 5
1882-1914 - Derde Generatie: Het Panama-project


Stéphane Brangier + Pierre Boisserie/Philippe Guillaume • Dargaud
60 p. (SC)
Gezagsgetrouwe navertelling

Door een gelukkig toeval (schuilnaam voor onze hoofdredacteur) werd ons ter bespreking twee albums in de schoot geworpen die, hoewel zeer verschillend, toch zeer sterk gelijkend zijn (zie ook Africa Dreams 4: Een Koloniaal Proces). De auteurs gebruiken hier de bestaande wereld en verrijken ze met hun verhaallijnen. Dikwijls zijn dit moeilijke stijloefeningen. Hoe mix je immers geloofwaardig de 'grote' gebeurtenissen van de tijd met de 'kleine' gebeurtenissen van de hoofdpersonages. Voor ons ligt een schoolvoorbeeld van een geslaagde mix.

We raden de lezers wel aan te starten met een grondige studie van de stamboom op de eerste bladzijden en vervolgens het dossier op het einde van het album rustig door te nemen. Het leesplezier zal daarna alleen maar toenemen. De grote evenementen (periode 1882-1914) hier zijn de beurskrach van Lyon, waar Joseph de Saint-Hubert zich niet populair maakt bij zijn broer Achille Langlois en zijn oom Jacques Léomant. De koloniale expansiedrang van de Fransen in Cambodja en Cochin-China, met Angèle de Saint-Hubert en haar echtgenoot/minnaar als betrokkenen en de start van de politieke carrière van Achille Langlois. Familiaal krijgen we de toenadering tussen de diverse takken van de familie en het huwelijk van Joseph met Suzanne geserveerd. En alsof dat alles nog niet genoeg is, maken we opnieuw kennis met schitterende Parijse plaatsen, Paul Gauguin en de bouw van de Eiffeltoren.

Zoals we reeds schreven bij de bespreking krijgen de personages en hun emoties zwierig de aandacht die ze verdienen en de locaties waar ze zich bevinden worden sober, maar treffend in beeld gebracht.

Ons voornaamste punt van kritiek, of noem het eerder een (lichte) teleurstelling, is dat de scenaristen Pierre Boisserie en Philippe Guillaume zich noodgedwongen focussen op slechts enkele sleutelscènes. Er kon nog zoveel meer in beeld gebracht worden. Maar ook nu vergeven we dat met onze allermildste glimlach. Valt het op dat we fan zijn?

> JOHAN DECLOEDT — september 2016