Scratch Books vervolgt de integrale reeks met alle Chlorophyl-verhalen van Raymond Macherot. Die zullen in drie bundels verschijnen. In de tweede bundel staan de verhalen Chlorophyl en de Spoorwegpiraten (omgedoopt naar het oorspronkelijke De Spoorpiraten), Zizanion de Verschrikkelijke, De Terugkeer van Chlorophyl en het door Greg geschreven kortverhaal Pas Op voor de Verf!. Publicitaire kortverhalen en losse verhaaltjes uit Kuifje (onder meer van het eendje Klaxon) krijg je er als bonus bij. Deze hebben niets te maken met Chlorophyl en stellen ook niet veel voor, maar zo krijgen minder bekende verhalen van Macherot een correcte herkansing.

Deze gebundelde Chlorophyl-verhalen zijn de eerste die zich afspelen op het mediterraanse eiland Notenschelp en voor een eerste kentering in de reeks zorgen. De diertjes dragen voortaan kleren om maar iets te zeggen. En dat gebruik zullen Chlorophyl en Minimum bij hun terugkeer naar het Stille Dal in het Waalse platteland introduceren bij hun vrienden. Voor Macherot vormde Notenschelp en de hoofdstad Bimbam een ideaal speelveld om gevaren te brengen in een welvarende monarchie zoals anarchisten, bankovervallers, samenzweerders en woekeraars. Niet elke burger op Notenschelp getuigt blijkbaar van burgerzin, wellevendheid en respect voor naasten. Een vreemde eend in de bijt ontpopt zich als een grote boosdoener: Anthraciet, die als aartsvijand een eerste comeback in de reeks maakte. Maar in Zizanion de Verschrikkelijke duikt een nog grotere schurk op die van Anthraciet een lachwekkend personage maakt.

En passant leverde Macherot maatschappelijke en politieke satire hoewel dat soms verkeerd werd geïnterpreteerd... De Spoorpiraten, een van zijn beste verhalen, kreeg in de jaren 1950 bij de publicatie een polemiek te verduren omdat Macherot het waagde te spotten met vakbonden. Zijn reactie daarop leverde nog meer commentaar op en de vrees dat hij niet zou uitbetaald worden voor zijn werk. Ook Zizanion de Verschrikkelijke berokkende hem last omdat hij in een stripverhaal een aanslag liet plegen tegen een regerend vorst. Hij werd er zelf van beschuldigd een anarchist te zijn. Le Lombard hield een albumpublicatie van beide verhalen tegen. Pas begin jaren 1980 verschenen ze als de delen 5 en 6 in een nieuw opgestarte kleurenreeks nadat vorige en volgende verhalen in diverse collecties van de uitgeverij werden opgenomen. Het is ook de aanleiding voor de terugkeer van Chlorophyl en Minimum naar het Stille Dal. Macherots bazen hadden namelijk voorwaarden gesteld wilde hij het vertrouwen niet verliezen. Dit lees je allemaal in de interessante en anno nu ook grappige pagina's in het heel mooi vormgegeven achtergronddossier. Na zijn verhuis van het weekblad Kuifje naar Robbedoes achtervolgde de kritiek op zijn werk hem trouwens. Van de dierenstrip Poezekat, waarin voorwaar een kannibaal als schurk voorkomt, verscheen in 1964 slechts één avontuur in het blad (in 1965 als album) voordat hij met Snoesje aan zijn volgende langlopende dierenreeks begon. Omdat hij van afwisseling hield (een reden om naar Notenschelp te verhuizen), creëerde Macherot in 1959 met Clifton nog een reeks die snel aan populariteit won in het weekblad Kuifje en als albumreeks. Hij tekende er zelf slechts drie albums van.

Scratch Books levert heel mooi werk met deze uitgave. De papierkeuze, de opmaak, de moeite die het zich getroost om Nederlandstalige covers van Kuifje te zoeken, de fraaie nieuwe lettering. Het is een traktatie voor de liefhebbers van Macherots werk. Of het ook een nieuw publiek zal aanboren, is wellicht een utopie. Maar dat is ook geen must zolang het maar het juiste publiek weet te bereiken dat dergelijke integrales weet te appreciëren.

Volgens de Franse uitgever is Chlorophyl nooit een goed lopende stripreeks geweest, zelfs het niet-vertaalde hommagealbum van René Hausman en Jean-Luc Cornette uit 2016 en het al net zo min vertaalde comebackalbum van Godi en Zidrou uit 2014 verkochten onder de verwachtingen. De integrales kenden evenwel een relatief succes, maar het ziet er helaas niet naar uit dat alle andere verhalen van Macherots opvolgers Pierre Guilmard en Hubuc (hun Het Gifeiland circuleerde voor ons ooit in een persoonlijke top 20 aller tijden), Dupa en Greg, Walli, Bob De Groot en Bom in een integraal jasje zullen verschijnen. Een aantal verhalen is zelfs nooit in een gewoon album verschenen.