Een rustig dagje op het strand draait voor enkele families toch anders uit dan gedacht als blijkt dat ze in een soort van tijdpoort gevangen zitten waar ze ongewoon snel verouderen.

Als pitch voor een stripalbum lijkt dit gegeven misschien wat magertjes, maar de manier waarop scenarist Pierre Oscar Lévy zijn magisch-realistisch verhaal uitwerkt, is echt wel uitermate knap. Deze homo universalis is natuurlijk niet aan zijn proefstuk toe: als geëngageerd journalist, reportagemaker en fotograaf weet hij als geen ander hoe een degelijk scenario er moet uitzien. Mooi voorbeeld hiervan zijn de eerste zes tekstloze pagina's waar prentje bij prentje de onderhuidse spanning wordt opgebouwd en die ervoor zorgen dat de zorgeloze sfeer van de volgende bladzijden serieus gehypothekeerd wordt. Het verhaal zuigt je mee en op een gegeven moment kun je niet anders dan dé vraag stellen: "Wat zou ik doen als mij dit overkwam...?" Tel daar nog het gedreven tekenwerk van Frederik Peeters bij en je kunt je alleen maar verbaasd afvragen waarom we zo lang op deze Nederlandse vertaling hebben moeten wachten.

Het is niet de eerste keer dat er met het concept tijd gespeeld wordt in een verhaal. Zo dachten we spontaan aan De Man van Nu van Hanco Kolk en Kim Duchateau, Daytripper van Fábio Moon en Gabriel Bá en zijn er ook heel wat raakpunten met A.F.Th. van der Heijdens roman uit 1988, Het Leven uit een Dag. En laat dat nu net drie boeken zijn die hier altijd binnen handbereik staan!

Lévy wil ons geen levensles door de strot rammen: als gelouterd documentairemaker weet hij maar al te goed dat de mensen niet graag bij het handje gehouden worden. Toch citeren we graag de laatste zin uit zijn nawoord: "Ik heb vaak de indruk dat we tijdens ons bestaan geen oog hebben voor wat echt belangrijk is..." Waarvan akte.

* Een citaat van Alphonse Allais  op de backcover van het album.