Met een olympische vaart worden we in het verhaal getrokken. Alma, moeder van de negenjarige Rubeus en de vierjarige Nina is tipgeefster van politieagent Jonas en zwanger van hem. Ze probeert hem te chanteren, maar dat had ze beter niet gedaan. Jonas vermoordt haar en Rubeus kan hierbij ternauwernood ontsnappen. En zo zijn broer en zus op de dool in de grootstad Rio. Regen, honger, bedelen en slapen onder de blote hemel zijn hun deel. Ze ontmoeten Bakar en trachten opgenomen te worden in de bende straatkinderen van Ramon. Ze overvallen toeristen in een hotel, maar dat loopt slecht af voor Bakar en deze mislukking zorgt er onrechtstreeks voor dat Jonas, samen met andere politieagenten de straten wil vrijmaken van het geteisem van straatkinderen. Broer en zus worden bij die politieactie tijdelijk uit elkaar getrokken.

We zijn zodanig enthousiast over dit album dat we ons nog moesten inhouden om het einde te verklappen, maar dat zou zonde zijn voor jou. Louise Garcia (de coscenariste die zelf in Rio de Janeiro woonde) en vooral Corentin Rouge (tekeningen, scenario en inkleuring) leveren een meesterwerkje af.

We worden ondergedompeld in een realistische mix van favela's, corrupte politie, voodoo, priesters, travestieten, toeristen, verpleegsters, weeshuizen, straatkinderen,... Inderdaad, de clichés van Rio, maar o zo mooi in beeld gebracht en meeslepend verteld. Overbodige of zwakke scènes? Nul!

Is het ondertussen duidelijk dat we fan zijn? Als we moeten kiezen tussen het onmiddellijk verschijnen van deel 2 of een overwinning van de Belgen tegen Hongarije dan zouden we het wel weten. De eerste kwartfinalist voor onze top 5 van 2016 is gekend.