Als er een organisatie AI (Anonieme Integralekopers) zou bestaan, hadden we ons al lang lid gemaakt: "Ik ben Mario en ik ben verslaafd aan integrales" of zoiets. Tja, we kunnen nu eenmaal moeilijk aan de verleiding weerstaan om op een relatief goedkope manier kennis te maken met vergeten pareltjes (De Beverpatroelje of Guus Slim). En we kennen ook die dwang om onze collectie te vervolledigen met dat ene ontbrekende deel dat nooit meer zal herdrukt worden, maar nu opgenomen is in een mooie limited edition-bundeling (Bruce J. Hawker en Bruno Brazil).

Bij deze De Complete Sophie hebben we getwijfeld, lang getwijfeld. We herinnerden ons nog vaag enkele verhaallijnen uit een kapotgelezen jaargang van Robbedoes, maar de reeks was niet echt blijven hangen. Was die dag ons vakantiegeld niet gestort, hadden we ons waarschijnlijk niet laten verleiden...

Niet dat we spijt hebben, dat zeker niet. Ook dit is een mooi verzorgde uitgave over de beginjaren van de (volgens het begeleidende dossier) eerste stripheldin uit de Frans-Belgische strip. De reeks is gegroeid uit de autobijlage die Jidéhem (Jean De Mesmaeker) verzorgde voor het weekblad Robbedoes. Hij gebruikte daar het figuurtje Starter voor om weetjes over de autowereld te illustreren en die kreeg in 1961 een volledig verhaal op scenario van Yvan Delporte. Starter werd echter al snel uit de gratie gespeeld door de spring-in-'t-veld Sophie die de autojournalist tot een bijfiguur degradeerde. Zo bleef zijn hoofdrol beperkt tot één album: Starter tegen de Brokkenmakers. Het tweede verhaal dat hier opgenomen is, Het Huis aan de Overkant, was oorspronkelijk ook geconcipieerd als een Starter-album, maar Jidéhem heeft het later tot Sophie nummer 6 herwerkt door er een proloog en een epiloog aan toe te voegen. Het derde verhaal, Het Ei van Karapolie, is eigenlijk het allereerste Sophie-verhaal en toont je direct de sterktes van de reeks: een spannend verhaal, een professor Warwinkel-achtige uitvinding en degelijke (maar nog niet definitieve) tekeningen.

We hadden schrik dat het verhaal voor de gemiddelde veertiger wat te weinig om het lijf zou hebben en nogal meisjesachtig zou ogen. Jidéhem trapt echter niet in die val en maakt er een echt van-7-tot-77-jaar-verhaal van. Hij tekent prachtige auto's, stopt de verhalen vol nieuwe uitvindingen (Zoef, de Google car avant la lettre is de meest beklijvende) en houdt er een verteltempo op na dat vijftig jaar na datum nog makkelijk meekan. Hopelijk wordt bij deel 2 net onze eindejaarspremie gestort, zodat we ook deze integrale integraal kunnen houden.