Toen we de eigenwijze stripkater Heinz voor de eerste keer zagen opduiken in een Doorzon-vakantieboek waren we onmiddellijk verkocht. Niet alleen schaften we ons mondjesmaat alle verzamelbundels aan (in het begin nog in oblongformaat), we kregen de hoofdredacteur van Stripgids in 2007 zelfs zover dat hij ons een retourtje Amsterdam betaalde om de geestelijke vaders René Windig en Eddie de Jong te gaan interviewen. Zelden zo gelachen trouwens!

Nieuwe avonturen verschijnen er al een hele tijd niet meer, maar we waren zo blij als een kind toen Oog & Blik | De Bezige Bij in 2009 (ja, toen al!) liet weten dat ze een vijfdelige ingekleurde integrale mét obligaat dossier op de markt zouden brengen. Toen die uitgeverij haar stripoutput enkele jaren later tot een strikt minimum reduceerde, zagen we ons alweer opgezadeld zitten met de onvoltooide collectie H, E en I.

Maar dat was buiten waard Hansje Joustra gerekend die de stripauteurs onderdak bood in zijn eigen uitgeverij Scratch Books. We konden niet snel genoeg een tweet de wereld insturen met de vraag of ze ook de Heinzen in hun planning zouden opnemen. "Dat ze hun uiterste best gingen doen", beloofden ze toen. En kijk... enkele jaren later, net toen we alle hoop opgegeven hadden, is het zover: deel N ligt hier op tafel te pronken, netjes in hetzelfde formaat als zijn voorgangers, zodat je niet met een stijlbreuk in je boekenkast te maken krijgt. In dit vierde deel worden de stroken gebundeld van de jaargangen 1995 tot en met half 1997. Zo duikt hier voor de eerste keer Augustus op, de eilandbewoner met de rare syntaxis, opent Heinz een heuse kindercrèche en maakt hij komaf met een aantal irritante sprookjesfiguren.

Voor wie nog niks van Heinz in huis heeft, is dit de ideale gelegenheid om kennis te maken met een strip die als voorbeeld gediend heeft voor heel wat andere reeksen. Zo voor de vuist weg denken we onder meer aan Beestjes van Schwantz of Swamp Thing van Floris Oudshoorn. We laten in het midden of het origineel per se beter is dan de navolgers, maar wij hebben althans weer regelmatig een grijns moeten onderdrukken bij de anarchistische en absurde geintjes van het Amsterdamse stripduo. Merci, Scratch!