Dark Dragon Books brengt met Zwarte Zorya een driedelige sequel van Het Kristallen Zwaard. Die laatste is een bekende titel in het fantasygenre. Crisse en Jacky Goupil leverden knap werk in die reeks, dus is het aan tekenaar Fabio Lai en scenariste Sylvia Douyé om die reputatie hoog te houden met de nieuwste serie. Beide zijn nog relatief onbekend in de stripwereld, dus voor hen is dit een uitgelezen kans om hun talenten uit te stallen. De eerste twee delen van Zwarte Zorya zijn ondertussen verschenen en schiepen meteen hoge verwachtingen.

In het eerste deel wordt Zwarte Zorya, heerseres van het land Sulfur, op het eiland Laishi veroordeeld tot hechtenis in de plaatselijke strafinrichting. Kolob, een grote, bonkige krijger, neemt hier geen genoegen mee en drinkt een brouwsel, met als doel de vrouwelijke dictator terug te brengen naar huis. Samen met Aneith, voormalig vorstin wiens geest nu even fungeert als zijn draak, gaat hij op zoek naar Zwarte Zorya. Hij vindt haar op een koets, maar ze worden beiden op aangeven van Aneith gevangengenomen om later te kunnen ontsnappen. Tegelijkertijd worden er twee Elementers vastgehouden, Elvang en Ysanelle. Elementers zijn wezens die magische krachten bezitten, maar die ze in de loop der jaren verloren. Ook in de gevangenis vinden we Tanger, een oude man die bevriend is met Aneith, en Amaryllis, een vrouw die visioenen kan krijgen. Hoofdridder Heer Maklmoor — niet te verwarren met de artiest Macklemore — wil deze Elementers gebruiken om aanvallen uit te voeren in de naam van Zwarte Zorya. Bovenstaande personages lukken erin tijdig te ontsnappen en leggen alle hoop op hun eigenlijke kompaan Kolob. Het verhaal eindigt met een visioen waarin Kolob Zorya zou vermoorden.

Wat we je zeker niet willen onthouden, is dat deel 1 veel flashbacks naar de Kristalnacht bevat. Dit was een apocalyptische dag die vreselijk was voor alle niet-Anthonomen. Anthonomen zijn de wezens die aan de kant van Zorya staan. Ze pleegde toen een staatsgreep en eiste heel Sulfur op, met desastreuze gevolgen voor de andere volkeren. Het tweede deel van de reeks is een proloog op het eerste verhaal wat misschien niet erg logisch klinkt. Op die manier vallen gelukkig alle puzzelstukjes uit deel 1 gemakkelijker in elkaar en worden de verwarrende verhaallijnen iets begrijpelijker.

Het scenario vonden we bij momenten moeilijk om te volgen, vooral in het eerste deel. Naarmate het tweede deel vorderde, werd alles iets duidelijker. Toch is er een overdaad aan volkeren en personages zodat het allemaal een chaotisch boeltje wordt in ons hoofd. We hebben vaak gedeeltes moeten herlezen om door het bos de bomen te kunnen zien, hoewel het soms fijn is om na te moeten denken bij een stripverhaal wat de spanning alleen maar ten goede kan komen. In grote lijnen leunt de reeks dicht aan tegen een Lord of the Rings-verhaal. Toch zou het een kwalitatief betere reeks zijn, mochten er een paar overbodige verhaallijnen wegvallen of net verder uitgediept worden. Eentje daarvan is die van Halcir, die zijn moeder vermoordde om beter te kunnen leven. In dit geval heeft hij weinig tot niets te maken met de hoofdlijnen en geeft het een verwarrende indruk.

Bovendien komt het taalgebruik van sommige volkeren, zoals de Nurks, lijfwachten van Zwarte Zorya, sterk overeen met dat van meester Yoda uit de Star Wars-films. Een correcte zinsbouw en vervoegde werkwoorden zijn een overbodige luxe voor deze wezens. Er zijn trouwens nog andere personages die incorrect spreken, bijvoorbeeld Tanger.

De tekenstijl bevat daarentegen alles wat een goede fantasystrip nodig heeft: vreemde wezens, zeer gevarieerde kaderindelingen en veel actie in een licht middeleeuws decor. Lai leverde prima werk op deze gebieden waarvoor een grote portie verbeelding noodzakelijk is om de gedachten van Douyé te projecteren in een stripverhaal. De personages en de decors zijn gewoon af in deze reeks, de tekeningen behoren tot de betere in dit genre.

Er resten ons nog vele vragen na het lezen van de eerste twee delen, dus we kijken uit naar het laatste deel om die vragen opgehelderd te zien en te genieten van de ontknoping.