Wonderball is een nieuwe reeks van het scenaristenduo Jean-Pierre Pécau (De Verborgen Geschiedenis) en Fred Duval. Samen schrijven ze de conceptreeks UUR U en brachten het eerste deel van De Man van het Jaar tot een heel goed einde. De tekenaar is Colin Wilson, jou wel bekend van — kies maar — De Jonge Jaren van Blueberry, Headshot, XIII Mystery of zelfs Tex Willer.

"Inspecteur Spadaccini is een van de beste politiemensen van de Amerikaanse westkust, maar hij zit vol haat. Hij heeft de pest aan hippies, junks, journalisten, zijn ex-vrouw, zijn collega's en zijn superieuren." Met zo'n Dirty Harry-achtige omschrijving is het smullen bij voorbaat. Zijn bijnaam Wonderball heeft hij te danken aan chocoladebollen waar een speeltje in verborgen zit, te vergelijken met de eitjes van Kinder Surprise wat een veel mindere bijnaam zou opgeleverd hebben. In 1983 worden negen mensen in één keer neergeschoten. Gaat het om meerdere sluipschutters of om een uiterst getalenteerde seriemoordenaar. Spadaccini denkt er het zijne van. De snelheid waarmee de moordenaar te werk ging, doet hem denken aan een ander dossier uit zijn carrière: de moord op president John F. Kennedy. Dat beide aanslagen met elkaar te maken kunnen hebben, is nog maar een eerste aanzet tot een grootser uitgesponnen samenzweerderscomplot. Een complot waar ook Spadaccini zijn rol in heeft.

Wie zich verwacht aan een rechttoe rechtaan actiethriller krijgt duidelijk waar voor zijn of haar geld. Tekenaar Colin Wilson dweept meer dan eens met de door hem geciteerde film Bullitt (1968) waarin Steve McQueen in een spannende autoachtervolging door de straten van San Francisco scheurt. Ook in de nachtelijke achterbuurten en aan de zonnige kust is 'Frisco' een alomtegenwoordige aanwezigheid.

Het hoofdpersonage is een typische, atypische held waarmee we bedoelen dat zijn vreemde gewoonten, zijn gedrag en zijn karakter al lang geen nieuwigheid zijn in het politiegenre. Een origineler element is zijn rol in een groter geheel waarin vooral Jean-Pierre Pécau thuis is als je er zijn andere stripproductie naast legt.

Meestal houden we niet van vergezochte samenzweerderstheorieën. Area 51-toestanden en tv-reeksen als The X-Files of The Twilight Zone vinden we een te grote onzin om nog van de rest te kunnen genieten. Elvis Presley is gewoon dood en baat geen frituur uit in Erps Kwerps. Niet dat er in Wonderball sprake is van aliens of buitengewone fenomenen, maar het spoor naar een geheim genootschap met een experimenteel verleden gaat een richting uit dat naar overal kan leiden. Vooralsnog slikken we het met even veel enthousiasme als Colin Wilson voor de dag legt om van Wonderball een visueel festijn te maken.