Mauro Caldi had maar één droom: hij moest en zou autocoureur worden net zoals zijn vader én in het spoor van zijn baas en beschermheer Gigi. Met veel kennis, kunde en kunst slaagt de jonge Italiaan in zijn opzet. Hij reed met zijn Ferrari de Mille Maglia en tal van andere races. Na al die jaren zijn Gigi en Mauro beste vrienden geworden. Ze weten alles van elkaar. Alles? Nee, toch niet. Eén keer per jaar gaat Gigi een paar dagen weg om een oude dame te bezoeken. Vandaag is het weer zover. Helemaal opgedirkt, gewapend met bloemen en pralines vertrekt hij richting geluk. 's Avonds vindt Mauro in zijn appartementje een anonieme brief. Een brief die zijn hele leven overhoop zal halen.

Pure nostalgie is het. Niets meer, en zeker niets minder. Mauro Caldi is de Italiaanse bastaardbroer van Kuifje. Even dapper, even temperamentvol, maar gevoeliger wat hem een veel grotere geloofwaardigheid geeft. Maar dat beiden broers zijn, staat vast. De jongens zijn rossig, gekuifd, vaak in het blauw-wit gekleed en vooral zijn ze beiden behept met een klare lijn. Zes sympathieke albums, allemaal heel snel uitgegeven door Gorilla, zagen het licht. Een paar jaar geleden kroop geestelijke vader Michel Constant voor dit zevende album na twintig jaar nog eens in zijn tekenpen, en bracht zo zijn no-nonsens jeugdreeksje terecht weer onder de aandacht. Het resultaat ziet er voor een keer niet jaren 1950 uit, maar doet door de arcering enorm denken aan het werk van Simon Spruyt. Het geeft de strip een modern kantje dat het eigenlijk niet nodig heeft. Mauro Caldi is namelijk een reeksje waarin de tijd bleef stilstaan. Mooie auto's, opgeklede maffiosi en rechtlijnige whodunnitverhaaltjes zijn de succesfactoren van deze reeks. Ideale terrasjesstrip!