Deze Louca was een van de moeilijkste strips ooit die we mochten bespreken. Het probleem was dat we het album gewoonweg niet meer terugvonden. De schuldige was onze zoon van elf jaar die Louca mee had gesmokkeld in zijn schooltas. We drukken ons nu heel eufemistisch uit. Hij en met uitbreiding de rest van de voetballertjes van zijn klas, waren er nogal wild van. Kortom, de computerles was saai, de juf wist niet wat écht belangrijk was, maar de nieuwe Louca was de max. Na een paar dagen raakte het album eindelijk weer thuis, maar eenmaal het fijne, eerste deel herlezen, was deze strip weer verdwenen. Schuldige bleek achteraf de tienerdochter die het album vakkundig mee naar haar kamer gesmokkeld had en onder haar bed verstopt had. En nu, terwijl half België slaapt, kunnen we ons beduimeld exemplaar lezen. Eindelijk.
We snappen het wel. Louca heeft alles wat een jonge lezer bevalt, jongen én meisje. Coole voetbalmoves, ernstig genomen kalverliefde, spookachtig mysterie en vooral veel humor. Bovendien ligt deze strip in het verlengde van het megapopulaire Dagboek van een Loser. Ook Louca, de held, is niet de meest sportieve bink maar deze slungel wil en kan het knapste meisje van de school voor zich winnen. Dankzij de hulp van de geest van de overleden, superbegaafde voetballer Nathan, slaagt Louca erin om zich in de schoolploeg te spelen en er de grote held van te worden. Zit het even tegen, dan is er nog zijn gortdroge humor.
Louca is geen wonder van innovatie. Het scenario volgt slaafs de regels van een tienerfilm uit de Disney-stal. Het gaat goed, dan hele erg goed, plots fout en — dat zien we in een volgend deel wel — het eindigt machtig. Kus, en het doek valt. Bovendien zijn de tekeningen niet geweldig. Maar de te grote koppen, bambi-ogen en andere anatomische wonderen geven de strip een soort charme die we sinds Orphanimo!! niet meer ervaren hebben. Net zoals de O!!-boys, komt ook Bruno Dequier uit de animatiewereld. Hij heeft nog meegewerkt aan The Lorax en de beide Verschrikkelijke Ikke-tekenfilms (met de Minions, weet je wel), maar hij heeft er vooral heel goed opgelet. Louca straalt immers dezelfde dynamiek, liefde en humor uit.
Persoonlijk vinden we het onbegrijpelijk waarom Dupuis dit warm jeugdreeksje niet zelf uitgeeft. Ach, Strip2000 kan er maar wel bij varen. En jij natuurlijk. |