Waarom ontsnapt de jonge gekleurde vrouw uit de wagen? Waarom wordt ze op de hielen gezeten door een monumentale manspersoon ? Waarom gaat ze niet naar het politiekantoor als ze de kans krijgt? Waarom zoekt ze haar toevlucht bij pastoor Arthur? Is ze echt de verloofde van Pacifico? Welke rol spelen 'mevrouw' en 'mijnheer'? Jerome K. Jerome staat voor heel wat raadsels. Maar ze oplossen is nu eenmaal zijn beroep.

Voor ons ligt een typisch album van Alain Dodier. Het is alsof we naar een aflevering kijken van een detectivetelevisieserie uit de jaren 1970 (voor de iets ouderen onder ons: Columbo is back in town). Heerlijk laid-back. Voldoende spanning in de trage opbouw van het verhaal. Leuke interactie met de vrienden. Stadsachtervolgingen in schattige oldtimers zoals de deux chevaux en de Renault 4.

Toen we in onze jonge jaren voor het eerst geconfronteerd werden met Jerome K. Jerome Bloks in het weekblad Robbedoes waren we meteen fan. Hij was veeleer de antiheld waarmee we ons gemakkelijk konden vereenzelvigen (bij Bernard Prince was dat iets moeilijker), zeker met Babette aan onze zijde. Vijfentwintig albums en dertig jaar later is dat vertrouwde gevoel nog steeds volop aanwezig en het voelt goed aan. Merci Alain.

Afsluiten doen we met een welgemeende Ni Harufu Nzuri. Vermits Aïna enkel Swahili spreekt hebben we noodgedwongen geruime tijd doorgebracht met een Swahili-Nederlandse vertaler en hopen we vurig dat het volgend dossier van Jerome K. Jerome Bloks zich niet zal afspelen bij de Inuïts.