Bibliografie van Cyril Pedrosa
• AutoBio
• De Spookbrigade
• Drie Schimmen
• Eerste Keer
• Portugal
• Vier Jaargetijden
EENZAME HARTEN 


Cyril Pedrosa • Dupuis (Vrije Vlucht)
56 p. (HC)
Hij leeft!

Hij kan het niet. Paul kan het echt niet. Foert zeggen. Kust ze! Trap het af! Nee, dergelijke zaken gaan hem niet af. Anders werkte hij al lang niet meer in het speelgoedbedrijfje van zijn vader zaliger. Anders had hij zijn bemoeizieke moeder, die na dertig jaar nog steeds denkt dat haar Paultje aan haar navelstreng hangt, al lang de deur gewezen. Anders had hij het meisje, dat hij al jaren op zijn looptochtje kruist, aangesproken. Ach mocht hij het lef hebben, dan... Hé, en waarom zou hij niet eens? Ja, waarom niet! De volgende dag is Paul nergens te bespeuren. Zijn mama is doodongerust. Kilometers verderop krijgt een jongeman een blauw hartje opgespeld. Het symbool van elke vrijgezel op dit cruiseschip. Ons eenzaam hart glundert. Hij leeft. Paul leeft!

We hebben nooit gesnapt waarom de schitterende collectie Expresso geen commerciële voltreffer was. Ook vandaag zijn dit strips die we geregeld herlezen. Ze hadden alles: prima scenario's, een traan, een lach én vooral een toffe stijl. Een van de eerste albums die niet vertaald werden, was Cyril Pedrosa's Eenzame Harten. Nochtans stond de Fransman toen volop in de schijnwerpers met zijn klassieker De Drie Schimmen. Vandaag, bijna tien jaar later en in het kielzog van zijn Portugal en Vier Jaargetijden, krijgt het album alsnog een Nederlandse doorstart. En ja hoor, het is het wachten waard.

Pedrosa tekent hier zoals we hem het liefst hebben. Lekker karikaturaal bordurend op ragfijne lijntjes! Wat is dit genieten. Ook het scenario is er eentje dat verschillende herlezingen verdient. De ene helft beschrijft de eenzaamheid en twijfels van onze held in zijn thuisomgeving, omgeven door tal van kleurrijke personages. De andere helft van het verhaal, op het schip, beschrijft zijn eenzaamheid en twijfels, omgeven door tal van kleurrijke personages. Beiden verhaalhelften grossieren in een valse oppervlakkigheid, het verlangen naar liefde en een soort grappige verveling. Het lijkt hetzelfde, maar het is totaal anders. Je moet het maar doen.

Eenzame Harten is een prachtige stijloefening, zowel qua scenario als tekeningen.

> WOUTER PORTEMAN — mei 2016