Tja, wat moeten we hier nog over zeggen? Onze hoofdkaas is zwaar fan (zie de bespreking van Tyler Cross 1) en verdorie, hij heeft gelijk. We moeten hierbij wel toegeven dat ondergetekende deel 1 niet heeft gelezen, maar dat zal niet lang meer duren. Onze bucket list is immers aangevuld met "dringend TC 1 lezen !" "En genieten!"

Het verhaal is relatief een standaard B-film. De held (Tyler Cross) laat zich in met een verkeerd aflopende verzekeringsfraude. Hij komt terecht in de Angola State Farms, bevolkt met gekende louche figuren als de omgekochte sadistische kampcaptain Kroeker, de maffiosi Manny en Carmine en de guard Curtis Gaylord. In het tweede deel van het verhaal komen we te weten dat de vamp Iris en de juwelier Van Geld (what's in a name?) Tyler erin hebben geluisd en dat de State Farms in feite een lucratieve onderneming van Don Carlo Persico is, financieel geleid door de boekhouder-moordenaar Abner. Tyler overleeft, maakt vrienden en slaagt erin 1,2 miljoen te ontvreemden. In het laatste deel krijgen we dan het verhaal van de ontsnapping van Tyler, Billy en Manny en is het payback time.

Geeuw? Absoluut niet! Was het een film geweest, het puntje van onze stoel was nu versleten. Meeslepend verteld door Fabien Nury. Perfecte vaart. Scènes wisselen op het juist moment. Constante opbouw van het verhaal. Geen verval te bekennen. Vakmanschap. Meesterschap. Al duizend keer verteld. Maar zelden zo goed. Tekst waar nodig, maar ook veel tekeningen die voor zichzelf spreken.

Ah ja, de tekeningen van Brüno. Een weelde aan verschillende camerastandpunten. Ruw en tegelijkertijd fijn realisme. Uiterst herkenbare personages. Uitgesproken kleuren die de scènes sterk ondersteunen. Het blauw-oranje vakantiesfeertje bij Iris aan het zwembad, de bloed-oranje gruwel wanneer Carmine zijn zicht verliest, de paars-violette nachtsfeer bij mevrouw Kroeker. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.

96 pagina's echt beeldverhaal. Een Jack Daniel's n°27 gold. Geraffineerd en boenk erop.