Saga Uitgaven was al begonnen met een integrale reeks van William Vance' Bruno Brazil. In afwachting van de twee resterende delen, schuift de uitgeverij er de maritieme avonturenreeks Bruce J. Hawker tussen, ook een gouwe ouwe van Vance, die in twee integrales wordt gebundeld met heel veel achtergrondmateriaal. Met beide reeksen vestigde de tekenaar voorgoed zijn status als getalenteerd realistisch striptekenaar, van het kaliber waarvan er in de geschiedenis van het weekblad Kuifje niet veel van rondliepen. De verhalen die zijn opgenomen in de eerste bundel van 192 pagina's schreef Vance nog zelf. Daarna kwam André-Paul Duchâteau een handje helpen. Het succes van XIII stond een laatste verhaal van Bruce J. Hawker in de weg. Het begin van het scenario van dat laatste avontuur en het al uitgewerkte materiaal staat opgenomen in de tweede integrale.

De avonturen van de jonge luitenant van de Royal Navy maakte Vance het liefst en die liefde springt nog steeds in het oog bij het herlezen van de verhalen die hij in 1977 startte voor het weekblad Het Rijk der Vrouw en later verhuisde naar Kuifje. Naar het voorbeeld van Vance' favoriete held Horatio Hornblower, een creatie van de Britse schrijver C.S. Forester, zet hij een man met een verleden neer die het slachtoffer was van onrecht en zijn eer moet verdedigen. Dat doet Bruce uiteraard op zee, tijdens stormen of zeeslagen, maar ook in gevallen van spionage, muiterij, gevangenschap en complotten. Vanzelfsprekend is Bruce een rechtschapen held die naadloos past in het rijtje met Vance' andere striphelden Bruno Brazil, Ramiro (hier zit ook nog een te voltooien integrale in!), Roderik en XIII, maar vergelijk 'm eens in het eerste gebundelde verhaal met de laatste. Je ziet 'm meer zweten, letterlijk en figuurlijk eigenlijk, terwijl hij nog wel het voortouw blijft nemen.

Vance' realisme is na al die jaren nog steeds uitmuntend. Hij had al een carrière opgebouwd en was al een gevierd tekenaar toen hij met Bruce J. Hawker begon, maar zijn evolutie was daarmee nog niet afgelopen. Hij teerde nog niet op later gangbaar geworden trucjes. We krijgen hier bijvoorbeeld nog figuren te zien in driekwartprofiel. Bij het doorbladeren van deze eerste integrale zie je 'm steeds meer spelen met bladschikkingen, kadreringen, in elkaar overvloeiende prenten om toch weer voor beheerstheid te gaan en de getekende situaties voor zich te laten spreken. Wanneer er schepen, de zee in woelige wateren en ontbonden natuurkrachten te zien zijn, is Vance op zijn best. Maar ook de Andalousische vrouw en heel wat dramatische close-ups van Bruce doen je een moment extra pauzeren alvorens verder te gaan met de goeie ouwe verhalen van weleer. Je weet wel, dat soort van "weleer" dat vooral de laatste jaren in veelvoud wordt herontdekt en in mooie gebundelde heruitgaven met imposante achtergronddossiers wordt gegoten.

Was Bruce J. Hawker het waard om een integraal officiersjasje aangemeten te krijgen? Komaan zeg, wat denk je nu zelf na het lezen van de voorgaande alinea's?