HARMONY 1 Memento
Mathieu Reynès • Dupuis 56 p. (SC)
|
|
Verdomd goede pickles |
|
"Hier. Neem dit. 't Helpt tegen je hoofdpijn." Versuft zit het meisje op het krakkemikkig bed. Waarom is ze opgesloten? Wat doet ze in die muffe kelder? Waarom heeft ze sporen van injectienaalden op haar arm? Waarom herinnert ze zich niets? Wie is ze? Waarom zeggen de stemmen in haar hoofd dat ze Harmony heet? Is dat wel zo? Wie of wat is Harmony? En wie is die reusachtige kerel die haar opsluit, eten brengt en verzorgt? Waarom zegt hij dat hij haar zo beschermt? Waarom? Waarom blijf ze hier eigenlijk zitten? Ze kan hem met één blik door die muur kwakken.
Vragen. Vragen. Duizend vragen. Harmony is de meest frustrerende strip die we sinds lang hebben gelezen. Net zoals Harmony voelen we ons opgesloten tussen vier muren. Dom en suf gehouden. Slechts af en toe komen we iets meer te weten. Niet dat het ons een sikkepit vooruit helpt. Het roept alleen maar meer vragen op, en schept terzelfdertijd meer en meer verwachtingen. Dit is pure lezerspesterij. Rot, maar goed gedaan.
Mathieu Reynès (Alter Ego, Enorme Angst,...) schrijft niet alleen, hij tekent gelukkig ook nog. Dit is zonder twijfel zijn beste werk. Bezwerende tekeningen, claustrofobische decors, schitterende ogen, nu eens een comicbladspiegel dan weer klassiek Europees,... Donker en licht. Manga, comic en Eurostrip, Harmony is een mix van dit alles. Dit is een grafische magneet voor elke stripliefhebber. Op www.dupuis.com/harmony vind je trouwens een volledige soundtrack die je kan beluisteren bij het lezen van de strip. Leuke vondst, maar wij vonden er geen zak aan. De wijdse soundtrack van Thomas Kubler deed ons ook na twintig pagina's te veel denken aan oude Disney-films. Bovendien was ons leesritme veel meer gebaat bij de nieuwste prima worp van The Deftones. We geven het maar mee.
We hebben Harmony amper driemaal gelezen. Met en zonder muziek. Er valt veel over te vertellen. En ook weinig. Hoe dan ook het blijft een vreemde strip. Raar maar retegoed. Harmony is als pickles. Er zit bloemkool, augurk, zilveruitjes, mosterd en azijn in. Allemaal zaken die ogenschijnlijk niet bij elkaar passen, maar goed gemixt en perfect gedoseerd is dit o zo lekker. Eén harmonisch geheel. Pure Harmony.
Houd Harmony in de gaten. Dit wordt een prima drieluik, en ongetwijfeld een grote reeks. |
|
> WOUTER PORTEMAN — april 2016 |