PEMA LING 3
Yamantaka, de Heer des Doods
Georges Bess • Dupuis (Spotlight)
48 p. (SC)
|
|
| De ultieme verleiding |
|
"Om gate gate paragate para samgate bodhin svaha"... De laatste monniken van het lamaklooster Amtcho prevelen hun mantra's. Niets baat. De tot de tanden gewapende Oejgoeren van generaal Ma slachten ze één voor één af. Het hele klooster gaat in de fik. De tweeduizend dorpelingen van het naburige Lhabrang zijn allemaal halsoverkop de besneeuwde hoogvlakten ingevlucht. Maar geleidelijk geraakten ze ingesneeuwd. De ijzige bergwind deed de rest en bevroor hun hoop, hun ziel en tenslotte hun lichaam. Ook hier behaalde Yamantaka, de heer des doods, een glorierijke overwinning voor het grote China. Het weesmeisje Pema Ling, dat als een jongen werd opgevoed door de lama’s, aanschouwde noodgedwongen alles van op een afstand. Gedreven door bezorgdheid, keert ze terug naar het brandende klooster. En dan knakt er iets in haar. De Tibetaanse tijgerin ontwaakt.
Na twee brave, haast contemplatieve delen is de bom gebarsten. Het kleine meisje is groot geworden, spiritueel volwassen maar toch vol haat. Dit is het echte Tibet volgens tekenaar/scenarist Georges Bess. Neen, niet de van de pot gerukte nonsens van Jodorowsky. Neen, ook de huidige slaafsheid van de huidige Tibetaanse jeugd, volledig geïndoctrineerd en platgewalst door de Chinese cultuur, is voor hem niet de ware ziel van het land. Pema Ling is het ware verhaal van Tibet. Een verhaal van trots, geweld, pacifisme, wijsheid en evenwicht. Dat hij met deze strip de Chinese bezetters tegen de schenen schopt en kans maakt zijn geliefde land niet meer te mogen bezoeken, zal hem worst wezen. Ook geld en publiekswaardering kan de Fransman niet schelen ("Anders had ik wel een XIII- of Largo-kloon uitgevonden", zei Georges Bess in een recent interview). Enkel dit Tibet geeft enige betekenis aan zijn beroep: stripverhalen tekenen.
Pema Ling is een compromisloze strip zoals je ze vandaag nauwelijks meer vindt. Een droge commentaarstem vol mystiek geneuzel smoort elke leestempo in de kiem. Hierdoor ligt de volledige aandacht op de krachtige tekeningen vol uiterlijk en innerlijk geweld. Actie en reactie, yin en yang, enkel verbonden door een dikke laag gele en paarse herfstkleuren. Het fantastische is dat dit dwars geheel een steengoede strip oplevert. Niet voor niets kleeft er op de Franse editie een zelfklever "Verleid of Terugbetaald". Voor de Nederlandstalige uitgave heeft de uitgever zich de moeite van het kleven bespaard. Waarom zou hij ook? Pema Ling is toch de ultieme verleiding. |
|
| > WOUTER PORTEMAN — juni 2007 |
