Laat ze maar komen, die Star Wars-stripreeksen, dat hebben we al meermaals met gretig verlangen naar meer neergeschreven. Deze maand: kortverhalen in Star Wars: Rebels (naar de computergeanimeerde jeugdreeks) en het afgeronde tweeluik Shattered Empire. Over Rebels kunnen we relatief kort zijn, en er daarna over zwijgen. Er zijn jeugdreeksen waar je makkelijk als volwassene van kan genieten, andere dan weer niet. Rebels valt in die tweede categorie. De drie gebundelde kortverhalen die zich situeren tussen Star Wars Episode III: Revenge of the Sith en Episode IV: A New Hope zijn even vlak als de ongeïnspireerde tekeningen van Bob Moleworth. Het derde verhaaltje van tekenaar Ingo Römling is iets beter getekend, maar het doet ons geen zier extra geven om de personages: vijf rebellen van wie er twee de Force meester zijn, en de droïde Chopper. Vooral de paternalistische en moraliserende toon van Kanan stoort ons. Maar wie zijn wij om dit het werkelijke doelpubliek te ontzeggen?

Van alle vertaalde reeksen die er al in het Star Wars-universum zijn verschenen, mag er al eens een zwakker broertje tussenzitten. Rebels krijgt nog niet lichtjes tegengewicht van Shattered Empire, een verhaal dat al na twee albums is afgerond. Hierin leren we de ouders van Poe Dameron kennen, een van de nieuwe personages in de laatste film The Force Awakens die eruitziet als een zoon van Sylvester Stallone. Poes moeder is luitenant Shara Bey die zich in haar TIE-fighter kranig weert tegen de versplinterde strijdkrachten van het keizerrijk van de nochtans verslagen Palpatine na de gebeurtenissen in Return of the Jedi. De oorlog is nog lang niet voorbij. Prinses Leia moet nog steeds zoeken naar bondgenoten voor haar op te richten republiek. Als escorte krijgt ze Shara mee die zo eventjes tot rust kan komen. Haar man is sergeant Kes Dameron die op andere fronten meevecht. Ze zien elkaar zelden. Zo kan het niet verder. Dat begrijpt ook Luke Skywalker, want ja, de tenoren van de tweede Star Wars-trilogie, zie je allen passeren. Dat versterkt het belang van het personage Shara.

Het verhaal vinden we al meeslepend en we ervaren dat we hier iets belangrijks voor de recent begonnen derde filmtrilogie aan het lezen waren. Maar dan die tekeningen, wauw! De eerste pagina's gooien je, a long time ago, midden het strijdgewoel, in a galaxy far, far away. Overal waar je kijkt, valt wel iets te beleven. De stroomlijning van de ruimtetuigen én de personages zijn likkebaardend mooi. Dat houdt Marco Checchetto twee albums vol... Slechts twee albums dus. Voor ons mocht het nog een paar albums langer duren op hetzelfde elan. Langs de andere kant is Shattered Empire zoveel als een voetbal op de penaltystip leggen en vervolgens loeihard scoren, zonder schijnbeweging of dirty tricks. Chechetto en scenarist Greg Rucka laten het zo makkelijk uitschijnen. Je moet het maar kunnen.

We lazen Shattered Empire 2 tijdens onze middagpauze op het werk. We zwaaiden met de cover naar een collega die Star Wars-minded is, lieten hem de albums doorbladeren en noteerden prompt een bestelling zodat hij ze aan zijn zoontje cadeau kon geven voor zijn verjaardag. Laten inpakken was niet nodig, hij wil ze eerst zelf lezen. Nu jij nog!