Ego, zo noemden we ons rockbandje in de nineties, toen we nog met een overdosis branie en met de borst vooruit de wereld instapten met een klikt-het-niet-dan-botst-het-maar-mentaliteit.

Ego, zo heet deze zevende Flo-bundeling waarin Floor de Goede eigenlijk hetzelfde doet als ondergetekende twee decennia geleden, maar wel laat zien dat hij stilaan met zijn kleine kantjes heeft leren leven.

De auteur vergast ons weer op zijn alledaagse levensbeschouwingen, soms over the top, maar meestal van een aandoenlijke naïviteit. Hij kijkt met een onbevangen blik naar het leven en breit er zijn eigen verhaaltjes rond. Hij had dit ook via een blog kunnen doen, maar met zijn getekende strookjes maakt hij alles zoveel krachtiger en funnier. Jammer genoeg dateren deze strips ook alweer van 2008 zodat enkele gags (over Harry Potter en de lokale maansverduistering van 21 februari van dat jaar bijvoorbeeld ondertussen toch wat belegen aandoen.

Via Twitter krijgen we gelukkig op regelmatige basis zijn vertelseltjes op onze smartphone binnen en zo kunnen we ook gelijke tred houden met zijn huidige output.