Helaas werken er geen vrouwen op de redactie van onze website. Soms is dat een gemis. Ook al lazen we onlangs in de krant dat er eigenlijk geen verschil is tussen mannen- en vrouwenhersenen, toch lijkt er een onoverbrugbare kloof tussen de geslachten te gapen. We zullen nooit weten wat het is om een vrouw te zijn. Laat staan wat het is om borsten te hebben. En laat het hier nu net over gaan.

Net zoals in de grot van Plato zitten we met onze rug naar het vuur en proberen we uit de schaduwen af te leiden wat het is om vrouw te zijn. Een van de meest overtuigende schaduwen die we onlangs te zien kregen was Ontboezemingen van Olivier Pont.

Pont beschrijft in enkele verhalen de relatie tussen vrouwen en hun borsten. Het schoolmeisje, de moeder, de filmster, de versmade minnares, de vrouw die haar borsten zal verliezen, de uitgehuwelijkte bruid en uiteindelijk de behaverkoopster, elk heeft zijn verhaal te vertellen. Het gemis van borsten, de sensualiteit van borsten, het leven dat ze in zich dragen, de dood.

Nergens puberaal gegrinnik, nergens een boutade, het is een heel tedere raamvertelling geworden, die bovendien meesterlijk is getekend en ingekleurd. Een genot. We vermoeden dat deze wel eens hoog in het eindejaarslijstje van favoriete albums van 2015 zal eindigen.

Nogmaals, we weten niet hoe het is om borsten te hebben, we kunnen er ons enkel een idee van vormen. We vermoeden dat Pont er niet ver naast zit. Heren, koop dit album. Lees het, savoureer het. Druk het aan de borst. En dames, doe hetzelfde en laat ons weten of we jullie eindelijk beginnen te begrijpen.