De eindmeet is in zicht, geheime boodschappen krijgen verduidelijking, het doel komt binnen handbereik, het geheim van Ars Magna wordt onthuld, de nazi's willen hun laatste slag slaan en het eindplaatje bevestigt op een dusdanige manier dat het woord "plagiaat" in ons opkomt dat we al die tijd een soort Indiana Jones op Belgische bodem hebben gelezen. Alleen de verdere gevolgen van dat beruchte Ars Magna moeten nog eventjes een verschrikkelijk staartje krijgen.

Het hele gedoe rond de loge werkt Alcante ietwat vergezocht uit, maar op een bepaalde manier is de oplossing van het mysterie weer zo aannemelijk dat we het zonder probleem aanvaardden. We hadden het alleen moeilijk met een paar scenariotrucjes en te schoolse wendingen die weliswaar de voortgang van het verhaal dienden te ondersteunen. En die voortgang is er, nog geen klein beetje zelfs! Vuurgevechten, achtervolgingen, ontploffingen, verraad hier, zelfopoffering daar, dankzij de actie maakt Milan Jovanovic er een sensationeel slotalbum van.

Dit is de betere thriller en we zijn blij dat er alsnog geen excentriek, mystiek zijspoor is gekomen. Het realisme primeert. En dan heeft het bij ons een streepje voor.