DE WERELDEN VAN THORGAL - KRISS VAN VALNOR 6 Het Eiland van de Verloren Kinderen
Roman Surzhenko + Xavier Dorison/Mathieu Mariolle • Le Lombard 56 p. (HC & SC)
|
|
Debuutalbum |
|
In het vorige album ging Kriss, verblind door macht en hebzucht, op zoek naar het zwaard van keizer Magnus om zo nog krachtiger te worden. Ze overleefde de strijd met de oude keizer, maar ze werd meegevoerd door een enorme vloedgolf, veroorzaakt door haar man Jolan en diens bondgenoten als bescherming tegen het oprukkende leger van de keizer.
Met nog drie albums te gaan binnen deze Thorgal-spin-off over Kriss van Valnor waren we benieuwd waar en hoe deze verhaallijn zou eindigen. Toen bereikte ons plotseling het nieuws dat scenarist Yves Sente niet langer verbonden was aan de reeks Thorgal. De visie tussen hem en de Rosinski's liep te ver uiteen. Het liet ons enigszins verdwaasd achter. Al vrij snel werd duidelijk dat de rijzende ster binnen schrijversland, Xavier Dorison, de pen zou overnemen van zowel de hoofdreeks als de spin-off over Kriss. De reeksen over Wolvin en De Jonge Jaren-avonturen blijven in de bekwame handen — toch voor deze reeksen — blijven van Yann. Niet lang na Sentes afscheid besloot ook tekenaar Giulio De Vita er de brui aan te geven, hij gaf als reden aan dat hij op zijn creatieve hoogtepunt wou stoppen. Roman Surzhenko volgde De Vita op. Hem kennen we gelukkig al als tekenaar van de door Yann geschreven spin-offs.
Deel 6 over Kriss van Valnor is dus het debuutalbum van het nieuwe auteursduo en Dorison kiest duidelijk voor een andere insteek. Niet langer staat de veldslag tegen Magnus centraal, maar veleer het personage Kriss zelf. Gewond wordt ze opgevangen door de genezer Osian en diens vrouwelijke hulpje Erwin. Ze weten maar net te ontsnappen aan de soldaten van Magnus en vluchten op zee. Uiteindelijk spoelen ze aan op een verlaten eiland... dat minder verlaten is dan iedereen dacht. Er blijken alleen maar kinderen te wonen die een geweldloze samenleving nastreven en voor wie de heilige boom Umai centraal staat. Gelukkig blijven ons zoetsappige, Blue Lagoon-achtige scènes bespaard en komt er weer snel vaart in het verhaal. De boom Umai is een soort natuurlijke, oude oppergodin met een schadelijke invloed op de kinderen. Terwijl de kinderen proberen Erwin over te halen zich bij hen aan te sluiten, worstelt Kriss met haar moederlijke gevoelens over Aniël.
Na slechts één album is het nog te vroeg om al te kunnen oordelen over de gekozen richting van Dorison en diens assistent Mathieu Mariolle. Maar het begin is veelbelovend en we zijn ondertussen benieuwd hoe het Thorgal en Aniël vergaat in het verrre Bagh-Dad in het volgende Thorgal-album dat Dorison heeft geschreven. |
|
> DAI HEINEN — november 2015 |