Bibliografie van Laurent Astier
• Dode Hoek
Bibliografie van Xavier Dorison
• Asgard
• De Wachters
• De Wapenmeester
• De Werelden van Thorgal - Kriss van Valnor
• Een Avontuur van de Tijgerbrigades
• Heiligdom
• Het Derde Testament
• Het Derde Testament - Julius
• Het Syndroom van Abel
• Long John Silver
• Prophet (deel 1)
• Red Skin
• Thorgal
• Ulysses 1781
• Undertaker
• W.E.S.T.
• XIII Mystery
• XIII Mystery (deel 1)
• Zwanenzang
Bibliografie van Fabien Nury
• Atar Gull
• De Dood van Stalin
• Een Avontuur van de Tijgerbrigades
• Er Was Eens
• Katanga
• Legioen: Ik Ben Legioen
• Legioen: Kronieken van Legioen
• Necromancy
• Silas Corey
• Tyler Cross
• W.E.S.T.
• XIII Mystery
• Zoon van de Zon
Bibliografie van Pierre Siniac
• Het Geheim van de Wurger
ZO MAAK JE FORTUIN IN JUNI 1940 


Laurent Astier + Xavier Dorison/Fabien Nury/Pierre Siniac • Casterman
120 p. (HC)
Pretentieloos vertier

1940: de Franse nationale bank maakt zich op om de laatste voorraad goud naar het buitenland te verschepen. Dat is echter buiten de bende van Propp en Sambio gerekend. Samen met hun kompanen slagen ze er — na de nodige schietpartijen en misverstanden — in om het konvooi te overvallen en de twee ton goud buit te maken.

Xavier Dorison en Fabien Nury maken er een genietbare thriller van, netjes gedoseerd volgens het boekje en gedrenkt in een laaghangende wolk kruitdamp. Ze baseerden zich losjes op de roman Sous l'Aile Noire des Rapaces van Pierre Siniac en bewerkten het verhaal ook al voor een film, Omaha Beach getiteld. Wat dat Normandisch strand met het verhaal te maken heeft, zou te veel tippen van sluiers oplichten en houden we dus nog graag even voor ons. Qua stijl en vertelritme doet het scenario trouwens wat denken aan films als Inglourious Basterds, The Italian Job of Ocean's Eleven, waar je eenzelfde mix van avontuur, humor en suspens krijgt.

Tekenaar Laurent Astier (bezoek zijn
blog!) is hier vooralsnog redelijk onbekend, maar is in zijn thuisland Frankrijk al even een gevestigde waarde met projecten als Cirk, Aven en Cellule Poison. Ook in dit album laat hij zien dat hij van vele markten thuis is.

Dit is zo'n album waar je op het gemakje van kan genieten, ook al staat je hoofd er op dat moment niet volledig naar. Pretentieloos amusement dus, maar met net dat tikkeltje meer. Soms wordt de escapist in ons echt wel op zijn wenken bediend!

> MARIO STABEL — november 2015