Welcome to the jungle

We've got fun 'n' games

We got everything you want

Honey, we know the names

We are the people that can find

Whatever you may need

If you got the money, honey

We got your disease

Jeremiah en Kurdy, steenrijk intussen, zijn op hun eeuwige nomadentocht aangekomen in een zoveelste stadje waar je geen seconde langer wil blijven dan noodzakelijk. De lokale potentaat Nesstler en zijn knokploeg beheersen de drinkwatervoorziening van de stad en willen zo de inwoners dwingen in hun huizenblokken te wonen. Een deel van hen, de Wolven, wil dat. Het andere deel, de Vossen, niet. En na een dag in de kroeg valt de nacht. Ondanks het gewapper met hun dollars, kunnen onze helden nergens onderdak versieren.

In the jungle

Welcome to the jungle

Watch it bring you to your

shun, na, na, na, na, na, na, na, na, na, knees, knees

Ooh, I, I wanna watch you bleed

Na een nachtelijk gevecht, de lokroep van hun dollars weet je wel, kunnen ze alsnog terecht bij de leider van de Vossen én zijn onbereikbare knappe zus. Maar enkele nachtbrakers houden Jer' en Kurdy uit hun slaap, en Jeremiah gaat hen dat even 'zeggen'. Enkele ogenblikken later liggen die gasten tegen het canvas. Met een gebroken arm, vernielde kin en kapotte neus. In plaats van rust, gaan de poppen nu pas echt aan het dansen voor Jeremiah. Uitdagers, fans, vrouwen,... verdringen zich voor hun nieuwe voorvechter.

Welcome to the jungle

We take it day by day

If you want it you're gonna bleed

But it's the price you pay

And you're a very sexy girl

That's very hard to please

You can taste the bright lights

But you won't get them for free

Na elfendertig delen is deze Jeremiah anders. Onze rusteloze reddertjes zijn niet meer op zoek naar zichzelf of naar een of andere wanhopige 'uitdaging'. Neen, ze willen rust. Kurdy wil kalmpjes zijn laatste hersencellen wegzuipen en Jeremiah wil gewoon alleen gelaten worden. Hij heeft geen idealen meer. Wie hem lastig valt, krijgt mot. De ooit schriele jongeman is een vechtmachine zonder scrupules geworden. Enkel Kurdy kan hem nog wat sturen. Kurdy en Jeremiah, twee verloren zielen op de bodem van de beerput. In een verdorven wereld waar cynisme nog de roos is op de mestvaalt. Guns and Roses.

In the jungle

Welcome to the jungle

Feel my, my, my serpentine

Ooh, I, I wanna hear you scream

Ook Hermann doopt zijn penseel nog eens dieper in de zwarte verf. Deze Jeremiah is ondanks een nieuw, fris, kleurrijk logo, inktzwart. Duister, hard en zwart. Het scenario is een zoveelste zwarte variatie op de klassiekers van de reeks. Uitzichtloos. De inkleuring is dof. Ook de altijd leuke nevenfiguur is deze keer een klootzak. Niets is mooi, niets is tof. Deze wereld is grauw. Ze passen er wonderwel in.

Welcome to the jungle