HET BLOED VAN DE PORPHYRES 1
Soizik
Joël Parnotte + Balac • Dargaud
48 p. (SC)
|
|
| Balac is terug! |
|
Verdomme! De pastoor is daar. De strandjutters verbergen snel de geroofde juwelen. Aan hun voeten kijken de aangespoelde lijken de rovers met hun holle oogkassen aan. Hoog boven hen, op de rots bij het vervallen kasteel, bungelt het lijk van Hyacinth Porphyre aan de galg. Vrezend voor een gelijkaardig lot, geven de dorpelingen schoorvoetend de gestolen goederen aan de pastoor. Wat verderop bindt Soizik, een knap brutaaltje, vlug haar gestolen halsketting rond de hals van het boegbeeld van het gestrande schip. Haar buit is veilig. Diezelfde nacht, als het arme Bretoense vissersdorp slaapt, pikt Soizik de ketting op, maar ze wordt verrast door de dodende stroming die haar meevoert naar de Kornik, de verdoemde duivelsrots.
Eindelijk, twintig jaar na het magistrale eerste deel van Samber, krijgen we nog eens een scenario van überromanticus Balac te lezen. En dan weet je het wel: wraak, onmogelijke liefdes, vervallen glorie, hartverscheurend geweld en rood bloed. Yann speelt hoog spel door zijn haast mythische alter ego weer op te diepen, maar hoewel Het Bloed van de Porphyres bewonderend blijft opkijken naar zijn grote voorbeeld, is dit eindelijk nog eens een goede strip van zijn hand. Deze nieuwe familiesaga balanceert netjes tussen vondst en cliché, om uit te monden in een reikhalzende finale. Tekenaar Joël Parnotte kon zich geen mooier geschenk dromen voor zijn tedere karikaturale stijl die het midden houdt tussen Bourgeons De Kinderen van de Wind en Plessix' grootogige kinderhoofdjes. Net zoals in Samber speelt in deze strip kleur een belangrijke rol. Hier geen dramatisch rode accenten, maar massieve poelen van blauw en porfierbruin kleuren de nachtelijke storm- en waterscènes. Het dorpsleven en de romantische idylle baden dan weer in overvloedige okertinten. Dat maakt elke plaat een waar visueel genot. Het onvoorwaardelijk juichen hebben we stilaan afgeleerd, maar dit is een uitstekende start van deze vijfdelige reeks. |
|
| > WOUTER PORTEMAN — juni 2007 |
