Voor wie er nog aan twijfelde, het leven van een striprecensent is echt niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ja hoor, ondergetekende gaf zich op om Millennium 6 te bespreken (in de overtuiging dat het een nieuw deel betrof van de sterke middeleeuwse avonturenreeks van François Miville-Deschênes en Richard D. Nolane, quod non) en wordt nu geconfronteerd met het zesde en laatste deel van de stripreeks, opgemaakt naar de romantrilogie van Stieg Larsson.

En ja hoor, we weten niets, maar dan ook niets van het (meester)werk van Stieg (het boe-geroep kan nu een aanvang nemen). We weten wel alles over The Stig, maar Zweden was tot nu toehet land van Ikea, Pippi Langkous, ABBA en Wasa. En ja hoor, geen enkel vorig album uit de reeks gelezen.

Bon, niet getreurd, even grasduinen in de vorige besprekingen en het volgende onthouden: "Lisbeth Salander is de gothicversie van Pippi Langkous!", "Dit is met liefde gemaakt. Dit is af", "Sylvain Runberg heeft de verhalen voor deze strip bewerkt en dat heeft hij meesterlijk gedaan". Veelbelovend dus.

Het verhaal is vanzelfsprekend gekend en in dit deel wordt de nadruk gelegd op het proces van Lisbeth en de ondergang van de (vele) schurken. Teleborian en Niedermann op kop. We gooien graag een bloemenruiker naar scenarist Runberg. Klasse om de essentie van deel drie van de trilogie zo vlot weer te geven in een stripverhaal van 2 x 64 bladzijden. Top!

Het tekenwerk vonden we daarentegen iets minder. De intrede van Lisbeth in de rechtszaal is zonder meer waw, maar het tekenen van gezichten met de nodige expressie is duidelijk een werkpunt. Hier en daar moesten we qua motoriek denken aan The Sims.

Kortom, zeer geslaagde verstripping en dit vooral door de sterke scenarioadaptatie van Runberg. Wat het tekenwerk betreft, wint José Homs (delen 1, 2 en 5) duidelijk op punten van Man (delen 3, 4 en 6).

En nu zijn we weg om de eerste vijf delen te kopen én de tv-reeks op dvd!