Pang!!! De race tussen de auto Tin Lizzie (met chauffeur Rhod) en de zwarte hengst van Lord Knox kan beginnen! Beide heren strijden om de hand van de mooie Becky die de weddenschap heel gelaten over haar heen lijkt te laten gaan. Er wordt geduwd, geslipt, getrokken, als ware het de wagenrace uit de William Wyler-klassieker Ben Hur uit 1959.

Tekenaar Dominique Monféry smeert de wedstrijd heel nerveus uit over over vier haast tekstloze pagina's en zorgt zo voor een heel filmische en meeslepende enscenering. Je hebt zelfs de neiging om met een dikke viltstift enkele Michel Vaillant-achtige onomatopeeën in het album te zetten, gewoon omdat het zou kunnen. Aan deze scène kan je trouwens duidelijk zien dat de auteurs een verleden hebben bij de Disney-studio's. Door het onverwachte verloop van deze tweestrijd kan scenarist Thierry Chaffoin nog enkele andere troeven op tafel gooien en sleurt hij het verhaal in een razend tempo naar het happy end.

In onze bespreking van deel 1 hadden we toch wel enig voorbehoud bij een aantal zaken. Sfeer en tekeningen zaten zeker goed, maar toch misten we net dat tikkeltje extra wat een reeks onderscheidt van de middenmoot. We maken ons graag wijs dat stripauteurs rekening houden met onze redactionele verzuchtingen en in dit geval lijkt het in elk geval wel zo... Chaffoin weet in dit tweede deel namelijk nog een aantal vette punten op de i's te zetten, zodat het tweeluik onverhoopt toch nog op onze lijst met jaartoppers belandt. Uitgeverij Gorilla laat dus nog maar eens zien dat ze het kaf van het koren kunnen scheiden en ontpopt zich meer en meer tot de zilverrug onder de stripuitgeverijen.