Bruno De Roover Moreau, Rooverke voor de stamgasten, serveert ons met zijn derde album geen verrassingen, soms echter wel een vergassing, maar tapt zijn eigenste unieke pintjes en moppen. Grappen die bij een ander faliekant verkeerd zouden uitvallen, maar de antropomorfe (ja, we hebben gestudeerd en pochen daar graag mee, gij plebs) beestjes die Café Cowala bevolken geraken ermee weg.

Het lijkt alsof Roover er op uit is om tegen zoveel mogelijk schenen tegelijk te stampen, maar wie echter goed oplet merkt dat hij zijn spot mooi verdeelt over zijn slachtoffers. De humor primeert. Soms is de humor wel heel plat, maar dat maakt het er niet minder grappig om. De mop rond de papegaai van Koen Crucke vonden we zeer voor de hand liggend, maar we schaterden zo hard dat de glazen op de toog begonnen te trillen.

Ben jij een politiek correcte zeur, wiens "kids" met de bakfiets naar school gebracht worden en genetisch niet-gemodificeerde, van sojabonen gemaakte speltboterhammetjes meedragen in de biologisch afbreekbare boekentas, dan is deze strip niets voor jou. Blijf er van weg! Je chakra zal verstoord geraken.

Veeg je echter aan dit alles vierkant je kas, en wil je gewoon even ongegeneerd schaterlachen, dan schuiven we gerust een plaatsje op aan de toog en trakteren we je op een pintje.