De Belgische striptekenaar Lucien De Gieter beëindigt met dit album de reeks Papyrus waar hij in 1974 mee begon. In die tijd was Papyrus zowaar een unicum omdat de reeks zich afspeelde in het oude Egypte. En zoals vele stripreeksen van uitgeverij Dupuis was Papyrus én grappigén avontuurlijk én leerrijk.

Zoals Buck Danny ons wegwijs maakte in de militaire luchtvaart, Roodbaard in de piraterij, Michel Vaillant in de racewereld, Lucky Luke in de western, enzovoort, zo werden we op jonge leeftijd egyptoloog want de albums van Papyrus waren overladen met nice and need-to-knows over Egypte ten tijde van de farao's.

Al vlug kwam er in de reeks een vriendengroep tot stand met de inbreng van de éénbenige Imhoetep en uiteraard prinses en faraodochter Lief-er-Theti (in het Frans zo mogelijk nog beter klinkend als Theti-Chéri). Dat we ervan droomden Papyrus te zijn om Lief-er-Theti te beschermen tegen alle mogelijke onheil en — zo waren we wel — daarna voor het huwelijksaltaar te slepen, zal weinigen verwonderen. We vinden een magere troost in het feit dat ook Papyrus er nooit in geslaagd is... in het trouwen bedoelen we dan.

Inderdaad, met album 33 wordt een saga afgesloten. In dit verhaal proberen booswichten, met generaal Sethnek op kop, dankzij een roddel Papyrus als farao te misbruiken om een opstand te ontketenen en de macht in Egypte te grijpen. Lief-er-Theti, Imhoetep en Pouin doen er alles aan om het plan te laten mislukken. Een oude bekende maakt zijn opwachting en Papyrus wordt geconfronteerd met zijn vroegere tegenstanders.

Een waardige afsluiter? Het leest vlot en jongere lezers vinden er heel wat grappen in terug. Ouderen zullen eens zuchten en denken dat vroeger alles beter was. Wel dan, in het Frans zijn er al plannen voor integrales en dat moet en zal de wedergeboorte van Papyrus inluiden.