Sinds deel 1 van deze als losse comicdeeltjes uitgegeven reeks zette scenarist Grant Morrison met een legertje elkaar afwisselende tekenaars alle vertrouwde en minder vertrouwde elementen van de superheldenuniversa van DC Comics op zijn kop. Alternatieve versies van bestaande superhelden doken op in elkaars parallelle wereld, telkens Earth genoemd. En er zijn zo tweeënvijftig Earths waar in dit nummer de tijd voor wordt uitgerokken om ze elk, waar mogelijk, in het kort aan je voor te stellen.

Dat levert niet alleen een complex, maar toch helder gepresenteerd kluwen van figuren en onderlinge verbanden op, maar het is tegelijk een bescheiden portfolio van de catalogus van DC met ronduit magnifieke 'staatsieportretten' van groepjes superhelden waarin Superman, Batman en Wonder Woman vaak weerkerende figuren zijn, maar dus niet altijd zoals je hen kent. Elk van die illustraties is getekend door een andere tekenaar die helaas niet worden vermeld.

Heel wat van die Earth-mogelijkheden nodigen uit om je erin te verdiepen. Wat dacht je van Earth 11 waarin de Amazones van Themyscira (met Wonder Woman als jongste telg) de Justice Guild vormen waarin Aquawoman, Batwoman en Superwoman, maar ook Power Man (dus ook een omgekeerde sekseversie van een oorspronkelijke superheldin) het voortouw nemen of van de steampunkwereld op Earth 19. Nieuwsgierigheid is er ook naar de tekenfilmdierenversie van Earth 26 of de lelijke zombievarianten in het beschadigde universum van Earth 29. Ook de post-apocalyptische, verdronken wereld van Earth 31 kan ons bekoren. In Earth 38 keren we terug naar de jaren 1930 waarin de bekendste superheldenreeksen hun oorsprong vonden. Earth 43 is een vampierswereld terwijl Earth 47 ons in de psychedelische jaren 1970 stort met peace en love en zo. Uit Earth 42 komen dan weer minibewoners voor waar de extra stripverhalen in Multiversity 6 over gaan. De kinderversies van Batman en Wonder Woman zien er schattig uit, al laten ze zich niet onbetuigd in de bizarre strijd die zich ontketent. Ook de personages uit Earth 51 treden even uit de portfolio om hun fifteen pages of fame te claimen in deze uitgave.

Zoveel werelden, zoveel mogelijkheden, een scenarist die te veel wil vertellen zou compleet verloren lopen en ons kopje onder duwen. Grant Morrison vooralsnog niet. In de wirwar van conflicterende werelden en elkaar in de weg lopende superhelden loodst Morrison ons met aandrang door het doolhof waar enkel hij de uitgang van kent. Dat hopen we toch. Moge het nog even een dolle rit worden voordat we er genoeg van krijgen en het einde in zicht is.