Merlijn, Camelot, de legende van Tristan en Isolde en redelijk wat fantasy met draken, zwevende naakte elfen en lichtgevende stralen die als bliksemschichten worden afgevuurd. Dat is op een drafje de bij elkaar geharkte hoofdelementen van De Heren van Cornwall. Sylvain Cordurié maakt er een samenhangend geheel van, maar er zijn ondertussen al zoveel Keltische fantasyverhalen verschenen dat De Heren van Cornwall onder te brengen is bij de middelmaat.

Oorspronkelijke tekenaar Alessio Lapo beperkte zich voor dit afsluitende album tot het storyboard terwijl Giuseppe Quattrocchi zijn best doet om het banale realisme te ontstijgen, een streven dat te hoog is gegrepen, maar toch niet onverdienstelijk oogt.

We hadden hier graag enthousiaster over geweest ware het niet dat Daedalus zijn eigen concurrent is met reeksen als De Druïden, Lancelot en Excalibur - Kronieken in hetzelfde genre die langer nazinderen.