Na de als afgerond te beschouwen eerste bundeling waarin Batman het tegen alle uit Arkham Asel ontsnapte schurken moet opnemen, is Scarecrow in deze bundeling zijn belangrijkste opponent. De manier waarop hij Batman confronteert met zijn grootste angsten (waarin we voor de zoveelste keer Batmans verlies van zijn ouders zien passeren) is een reflectie van wat hij zelf als kind moest ondergaan.

Het woord "angst," en al zeker het afgeleide "angstaanjagend" is waar deze vertelling op gestoeld is. En het gaat niet alleen om Batman versus Scarecrow. Deze laatste heeft ook nog een vernietigende dreiging voor de burgers van Gotham City ontwikkeld.

In een extra, afgerond hoofdstuk maakt de jonge Bruce Wayne jacht op de moordenaar van zijn ouders. Het "niets"i n de sleutelscène ontwricht de zekerheden van de jongen. Het gaat dus toch niet altijd om een groter complot, een uitgekiend misdaadplan of een aanslag met bijbedoelngen. Dat besef maakt van Bruce een man.

David Finch kunnen wij als betrekkelijke comicnewbie nog zien als een ware revelatie. Zijn kadrages, lijnvoering, afwerking, detaillering, bladschikking en een sinister gevoel voor zwart-witcontrasten is waanzinnig indrukwekkend. Aleen al de Batmobile uit de Batcave zien rijden, zagen we nooit eerder zo krachtig uitgewrekt als in deze strip. Bij zo'n tekenaar past alleen het beste verhaal en die associatie vult Gregg Hurwitz met verve in.