Toen Serge Baeken in 2009 Turnhouts stadstekenaar werd, engageerde hij zich om een herwerking te maken van een roman van zijn vader Robert over de Turnhoutse papierstaking van 1910. Om de zoveel maanden kregen we dan ook netjes een voorpublicatie gepresenteerd in Stripgids, maar op een slotdeel was het ineens vruchteloos wachten. Baeken had ondertussen andere katjes te geselen met zijn Sugar en het Turnhoutse project leek wat op een zijspoor beland. Toch werd ergens in 2014 aangekondigd dat er een albumversie van het verhaal zou verschijnen bij uitgeverij Xtra en in nummer 42 van Stripgids kregen we dan eindelijk het finale deel te lezen.

Robert Baeken schreef een goed gedocumenteerde roman over het onderwerp, helemaal in de stijl van de heimatschrijvers uit de vroege twintigste eeuw. Hij maakte het boek trouwens in opdracht van de Turnhoutse Historische Drukkerij, een museum dat ervoor ijvert om het typische erfgoed van de drukkerijstad te bewaren.

Hoofdpersonage Janus keert na de dood van zijn vrouw terug naar zijn geboortestad Turnhout, maar blijkt een duister geheim met zich mee te dragen. We maken ook kennis met enkele typische lokale figuren. Zo is er Charel, een papierbewerker die in onmin leeft met zijn zoon Ward omdat die laatste zijn socialistische sympathieën niet onder stoelen of banken steekt. Daarnaast speelt ook de weduwe Nette een prominente rol in het verhaal; heel geleidelijk slaagt ze erin om de melancholieke Janus te ontdooien.

Zoon Serge koos voor een heel speciale aanpak om dit verhaal in beeld te brengen. Hij ging niet voor het typische hokjesdenken, maar concipieerde de strip als één lange strook. Deze werkwijze bleek ideaal om zijn hometown op een panoramische manier in beeld te brengen en de gemiddelde Kempenaar zal aangenaam verrast zijn bij de zoveelste Aha-Erlebnis als een lang vergeten gebouw in zijn ooghoeken voorbij schiet. Daarnaast heeft de tekenaar zijn personages vervormd tot antropomorfe insecten en ook dat gegeven blijkt wonderwel te werken. Baeken bewijst dus nogmaals dat hij niet alleen een heel inventieve tekenaar is, hij lijkt hier ook heel intuïtief te werk te gaan.

Xtra kiest ervoor om in deze mooie oblonguitgave ook de originele roman van Robert Baeken op te nemen en dat blijkt een verstandige keuze. In de strip zitten er namelijk wel enkele hiaten in de vertelling, zodat alles pas in de juiste plooi valt als je eerst ook de roman gelezen hebt. En daar wringt misschien het schoentje... Is de gemiddelde striplezer bereid om zich ook eerst door 250 (halve) pagina's proza te worstelen? En heeft een boekenlezer nog nood aan een geïllustreerde versie nadat hij zijn brokje literatuur heeft dichtgeklapt? Als je echter bereid bent om beide werelden met elkaar te mixen, dan wacht je een heel aangename leeservaring. Misschien zijn we als echte bink ietwat bevooroordeeld als we deze strip aan jullie aanprijzen, maar soms kan een heel klein beetje chauvinisme echt geen kwaad!