Deze Detective Comics-bundeling is voor de gevlederde vigilante, wiens avonturen we in zowat alle soorten en maten tot ons nemen, een ware rollercoaster van schurken tegen wie hij het moet opnemen. Hij speelt een door Scarecrow opgelegd spelletje mee, in Arkham Asylum ontzet hij dokter Jeremiah Arkham van een trio verdomde Talons (zie het meesterlijke Het Hof der Uilen), hij laat de maskers vallen bij Roman Sionis en hij moet zelfs drie als zichzelf verklede gangsters verschalken. Mr. Toxic is deze keer de meest te duchten tegenstander. Het robbertje dat hij met Batman uitvecht doet zelfs pijn aan onze ledematen. Met het heerschap Marder in zijn deeltjesvernsller en zijn klonen heeft Batman anders ook zijn handen vol. Wanneer slaapt Batman eigenlijk een keertje uit?

Een rode draad in Bangmakerij is sterfelijkheid. Is er ook een boodschap of moraal? Kom kom, dit is puur entertainment, van het duistere superheldensoort waar DC Comics graag garen uit spint. Met een prequelhoofdstuk als extraatje, waarin we Batmans opleiding in de Himalaya meemaken, waar hij net zo min bespaard blijft van verraad en leugens, maar waar hij ook een romance beleeft. De uitsmijter over Two-Face had voor ons achterwege gemogen. De grafische stijl spreekt ons al niet aan, het verhaal blijft ons evenmin bij.

Ondanks de vele tekenaars die het colofon bevolken (onder wie zelfs Nederlander Romano Molenaar), maken ze er samen toch een over het algemeen zeer aansprekend geheel van. De Batman-subreeks Detective Comics kan zich gerust meten met andere lopende vervolgreeksen van Batman. Op naar de volgende delen.