Jaloers? Nieuwsgierig? Robbedoes plooit zich in alle bochten om het te ontkennen, maar hij wil het toch weten. Waarom mag hij het boek dat Kwabbernoot aan het schrijven is niet lezen? Het is toch gewoon een boek over hun gezamelijke avonturen rond het latexboevenmasker van Kwabbernoot? Wat kan daar mis mee gaan? Een maand later rolt Pas Op, Kwabbernoot! van de persen. Zoals dat gaat in echte avonturenstrips komt de roman plots in goede handen terecht en zal het verfilmd worden! Onze helden maken zich al klaar voor de eeuwige roem op het witte scherm. Eindelijk mogen ze op de rode loper! Enkele duizenden kilometers verderop, is het minder plezant. Bretzelburg is het slachtoffer geworden van een staatsgreep. De nieuwe dictators houden de bevolking onder de knoet met tonnen stamppot. Enkel in de vluchtelingenkampen kan men eraan ontsnappen. Het sein voor diëtiste IJzerlijm om mee ten strijde te trekken tegen de caloriejunta.

We hebben meer dan stiekem uitgekeken naar deze bewerking van Robbedoes. Niet alleen worden twee absolute Robbedoes-klassiekers — Pas Op, Kwabbernoot! en QRN op Bretzelburg — door de mangel gehaald, maar het brein achter deze ongeinstrip is niemand minder dan de gebroeders Pierre en Michel Fournier. Geen familie van voormalig Robbedoes-tekenaar Jean-Claude en onder hun respectievelijke pseudoniemen Makyo en Toldac toch iets beter bekend. Jongere lezers kennen dit duo ongetwijfeld van de actiestrip D.N.A., maar wij, jongbejaarden, koesteren vooral hun eerste gezamenlijke exploot De Drabbels. Deze stripreeks over een soort kaboutertjes die bang zijn voor alles, maar dan ook echt alles, behoort nog altijd tot onze favorieten. En deze heren hebben dus een Robbedoes mogen schrijven! Het resultaat is dat je haast struikelt over de grappen, de cameo's en de fijne referenties. Alleen zijn de scenaristen in hun scoringsdrang de rode draad in het verhaal wat uit het oog verloren. De plot oogt bij een eerste lezing wat warrig, en dat is toch jammer. Bij een tweede lezing valt alles meer op zijn plooi, maar toch. Hoe dan ook, vergeet vooral jezelf niet een plezier te doen door eerst de twee verhalen waarop deze spin-off gebaseerd is, te herlezen.

De tekeningen van de ons onbekende Tehem (hij hoot tot de bende van het inmiddels stopgezette stripblad Tchô dat rond Titeuf was geconcipieerd en waarin hij Malika Secouss en andere gagstrips publiceerde) lijken simpel, maar kunnen we wel smaken. Ook de pastelinkleuring past bij deze Robbedoes. Licht, smakelijk en gemakkelijk verteerbaar.