Is de recensent in deze gek geworden? Het tegendeel mogen we hopen! Toen we begin deze week het weeral zevende deel van deze sciencefictiondsaga lazen, waren we even in de war toen we lazen over het — waargebeurde — wetenschappelijk onderzoek dat de scenarist in dit deel als kapstok gebruikte. Even denk je "dat is erover", maar het blijkt te kloppen. Een aantal jaren geleden heeft er een wetenschappelijk onderzoek plaatsgevonden op een Japanse archipel. Bedoeling was om het na-aapgedrag van een bepaalde populatie makaken (Aziatische apensoort) te onderzoeken. Bleek dat na een aantal maanden niet alleen de hele testpopulatie het nieuw aangeleerde gedrag vertoonde, maar dat ook de overige populaties (die op eilanden in dezelfde archipel vertoefden en toch geen direct contact hadden gehad met de oorspronkelijke groep) dit nieuw aangeleerde gedrag vertoonden. Daarom werd er van dan af aan onderzoek uitgevoerd naar een vorm van groepsgedrag dat als een soort radiogolf kan worden doorgegeven.

En wat was een van de recentste internethypes? Een bepaalde diersoort, de homo sapiens, vertoont een gelijkaardig gedrag. We verwijzen in deze naar de kleur van dit kleedje waar een deel van de mensheid een heel ander kleur in ziet dan het andere deel. Misschien niet echt hetzelfde, maar qua groepsgedrag toch behorende tot dezelfde onderzoeksgroepen. Als dit nu in ons dagelijks leven blijkt, zouden de andere premissen van deze begaafde scenarist dan ook kunnen kloppen?

Zouden de leiders van de Verenigde Staten zo scrupuleus zijn dat ze de wanhoopssignalen die bezorgde aliens ons de laatste tienduizend jaar willen bezorgen voor ons verborgen houden omdat zij als enigen van de nieuwe technologie zouden kunnen gebruikmaken? Nee toch? Christophe Bec bewijst met deze serie dat hij de laatste jaren de maturiteit heeft opgedaan om van een goed idee een heel goeie serie te maken. Hij maakt nu al met dit deel een veel betere indruk op ondergeschikte dan met zijn veelgeprezen opus Bunker. We weten zeker dat hij ons in de volgende delen niet zal teleurstellen.

Stefano Raffaele toont in dit deel aan dat hij de stijl van zijn leermeester volledig beheerst en zelfs nog verfijnt. Een knap tekenaar die in de toekomst hopelijk nog kansen krijgt om eigen series te ontwikkelen.

Tot slot een oproep aan de uitgever om geen jaar te wachten om de volgende delen te vertalen! We willen allemaal weten hoe dit afloopt!