In de voorbije cyclussen kreeg fotograaf-journalist Thomas Silane een bijzonder fototoestel in handen dat het recente verleden kan fotograferen, won hij de maîtresse van een Russische godfather voor zich en raakte hij meermaals in een zeer lastig parket verzeild. Maar een spoor van zijn ouders vond hij nog niet echt. Tot nu. In deze cyclus lijkt het te gebeuren. In Brazilië duikt hij met Irina behalve het bed ook de geschiedenis in om het mysterie over zijn verdwenen ouders op te helderen. Hij beseft nog niet half in wat voor onfrisse en heikele toestanden hij terechtkomt. Gelukkig is Irina van geen kleintje vervaard en helpt ze waar ze kan. Ondertussen is er in Argentinië een seriemoordenaar in de weer die het op steenrijke oudjes heeft gemunt. Thomas koppelt zijn eigen onderzoek aan de moorden waar hij over wil schrijven, maar hij ondervindt veel tegenwerking. De bloed- maar dan ook bloedmooie plaatselijke sheriff Rafaela wil Thomas bijstaan in zijn onderzoek. En ze laat er geen doekjes om winden dat ze wel iets ziet in knappe jongen Thomas. Hoehoe, als blikken konden doden, dan stierf Rafaela ter plekke door de strontjaloerse Irina.

In onze vorige bespreking noemde we Thomas Silane nog een blijver en er is geen reden om die mening te herzien. Hij begint à la Largo Winch en Larry B. Max zo'n beetje de wereld rond te reizen, alleen is de rode draad in Thomas Silane een sterker gegeven. Je leest het goed, we noemen Thomas Silane in hetzelfde rijtje als Largo Winch en I.R.$. Of hij in het volgend deel, het slotdeel van de derde cyclus, effectief te weten komt wat er zo'n dertig jaar geleden met zijn ouders gebeurde, is nog de vraag. Maar heeft de reeks daarna nog zijn bestaansrecht? We hopen van wel, het zou een groot verlies zijn voor het spannende thrillergenre waar Thomas Silane een van de tenoren van is geworden.

Opnieuw zeer knappe tekeningen ook van Roberto Zaghi. Maar het speeksel uit onze loftrompet is al genoeg gevloeid om zijn talent te roemen.