Het zal je maar gebeuren. Het ene moment loop je je vriendin met tegenzin op straat achterna op weg naar een vernissage waar haar baas aanwezig zal zijn, het andere moment raap je een gewonde vrouw van straat die je in een parallelle wereld introduceert waar je in een machtsstrijd zonder weerga verwikkeld raakt en waar je zelf een queeste moet uitvoeren om terug in je eigen wereld te geraken. Het overkomt Richard Mayhew, een brave, volgzame inwoner van Londen... de bovenwereld van Londen want er bestaat ook een Londen Beneden waar het grootste gedeelte van het verhaal zich afspeelt. Richard laat zich aanvankelijk nog op sleeptouw nemen door de mooie, jonge, gewonde Door, maar wint gaandeweg aan daadkracht en moed voordat hij een belangrijke beslissing neemt.

Neverwhere is de stripbewerking van een roman van Neil Gaiman die in 1997 ook raakte vertaald als Niemandsland. Het boek bestaat uit een reeks van twee prologen en twintig verhalen waar de BBC een televisieserie van produceerde. Mike Carey maakte er een coherenter geheel van dat je in één ruk kan uitlezen. De vertaling is echt geslaagd, je proeft zo de oorspronkelijke volzinnen en de talloze grappige dialogen als tegengewicht voor de ernst.

Gaiman komt beslagen op het ijs waar het de creatie van fantasiewerelden en -figuren betreft. Denk aan The Sandman, het verfilmde Stardust, de ook al als animatiefilm bewerkte Coraline en vele andere strips en romans. Een constante in zijn verhalen is een hoofdrolspeler die in een andere wereld terechtkomt. Kwade tongen, onwetenden, zouden dan kunnen opmerken dat hij een one trick pony is, maar dat kan je radicaal weglachen door zelf zijn werelden te betreden. Hoe? Lees gewoon zijn werk!

Glenn Fabry zorgde voor een uitnodigend realisme, rijk aan detail en impact.