Caztar is de naam van het hoofdpersonage dat het eenmansbedrijfje No Fly Zone runt dat gespecialiseerd is in het verdelgen van insecten. Hij wordt bijgestaan door zijn hond/minidino/sidekick Bernie. Bij een opdracht in het ministerie van defensie werkt hij zich echter serieus in de problemen en ontketent hij zelfs een heuse kernoorlog.

Na deze proloog van negentien pagina's evolueert de strip naar een gagstrip die zich afspeelt in een post-apocalyptisch landschap en waarin Caztar zijn overlevingsskills serieus moet aanscherpen!

Toen we dit album (letterlijk) tussen de soep en de patatten even wilden doornemen, legden we het al gauw weer bij onze steeds maar groeiende hoop van 'dingen die we nog eens moeten lezen'. Scenarist Ivan Petrus (Adriaenssens) bedient zich namelijk van een Esperantoachtig mengtaaltje waar je even het kopje moet bijhouden omdat je anders toch wel enkele jokes misloopt. De paginalange gags daarentegen zijn haast volledig tekstloos. Bijna alle communicatie gebeurt hier via goed gekozen tekeningen, uitgekiende pictogrammen en smakelijke onomatopeeën, zodat het album uitermate geschikt is voor een breed (internationaal!) publiek van alle leeftijden.

Poetzarelli (Luc Poets) is een zelfverklaarde adept van de Franco-Belgische stripschool en die klassieke invloeden zijn duidelijk te herkennen in zijn frisse en humoristische tekeningen.

Veel van de grappen verschenen eerder al in P@per en kun je ook terugvinden op de website www.poetzarelli.be en Facebook van de auteurs. Toch is het zeker de moeite waard om dit album ook in zijn papieren versie aan te schaffen. Liefhebbers van pakweg een G. Raf Zerk, een Agent 212 of een Cupido (niet toevallig allemaal reeksen van humorgrootmeester Raoul Cauvin) zullen heel aangenaam verrast zijn.

Als de auteurs erin slagen om het hoge vertelritme aan te houden en originele invalshoeken blijven verzinnen, dan kan de reeks ongetwijfeld uitgroeien tot een toppertje binnen het fonds van Strip 2000. Ook de Franse markt lijkt ons zeker geen oninneembaar bastion.