Bibliografie van Michaël Vincent
• Boeboeks
• Flikken
• Guust: Gefeliciflaterd!
Bibliografie van Ivan Petrus Adriaenssens
• Afspraak in Nieuwpoort
• Boeboeks
• Caztar
• Cher Ami
• De Kiekeboes
• De Kriegels
• De Laatste Braedy
• Don Quichot
• Elsie en Mairi
• Getekend, Marc de Bel
• Odon
• Pit en Puf
ORPHANIMO!! 7
De Wezen van de Wind


Michaël Vincent/Luc Vincent/Ivan Petrus Adriaenssens • Standaard Uitgeverij
48 p. (SC)
Op eigen houtje
Ze hebben hun eigen jeugdlokalen. Ze versieren schooltoiletten. Ze zijn kind aan huis bij Ketnet, Radio 1 en JimTV. Ze hebben hun eigen quiz, hun eigen puzzel en zelfs hun eigen online flipperspel. Marc Sleen eert hen. En bovenal, prins Laurent is fan! De vijf BW’s (Bekende Wezen) van Orphanimo!! gaan ervoor. Dwarskoppen als ze zijn, kiezen ze er niet voor om 1 7 te W8en op het Kampioenensucces van de Pfaffs of mee te Springen met Zornik en andere Xink!s. Neen, ze doen het op hun eigen intensieve manier. Hun adoptieouders, de broers Vincent en Marc De Bel-adapter Ivan Adriaenssens, blijven er in slagen om met hun talrijke workshops en signeersessies jonge zieltjes te winnen voor hun oer-Vlaamse jeugdstrip.

Het begin van hun nieuwe cyclus opent uitnodigend met een prachtig zicht op een reusachtige zeppelin, met daaronder een gigantische grijper die een oud Victoriaans huis draagt. Een plompverloren rioolbuis steekt eruit met daarop een boomhut. Natuurlijk zit in de kruin van de boom het wrak van een piratenschip verstrengeld. Moet kunnen. Gezwind vliegt Minky’s Vliegend Circus op weg naar een vaste stek. Tot daar de adempauze. Wat volgt is een raak achtervolgingsverhaal in de stijl van oude Nero’s. Vol toevalligheden en met flink wat absurdistan. Hoewel Orphanimo!! steeds wat extra zoekhumor biedt voor de iets oudere puber (de Roger Bunny op de B52, de Titanic-scène,…), is dit toch een megakeicoole strip voor negen- tot twaalfjarigen. Ons blijft de overvloed aan hoofdpersonages storen (Noot: Is het nog steeds een taboe om wezen te doden?). Voorts lopen we nog steeds niet warm voor die wazige gerecycleerde achtergronden. Geef ons maar het ouderwets aandoend gekrabbel van Sfars Kleine Vampier, de zwierige penseelstreken van Stedho’s Blinker of de aquarelpracht van een Jojo. Toch kan je er niet omheen: de modern gemaakte mayonaise van Orphanimo!! pakt beter en beter. De knuffelkopjes blijven aanspreken, de actie blijft swingen en de verhaallijnen blijven kloppen. Zo zei sloper Roger Harris al in deel 2 dat hij hen zou bombarderen en zie: hij houdt woord. Die symbiose maakt van Orphanimo!! een vlotte strip die diepgang geeft aan het veel te platte Nederlandstalige jeugdstriplandschap.
> WOUTER PORTEMAN — december 2005