Na de goed ontvangen eerste delen (die inmiddels zijn herdrukt) draaft Dark Dragon Books snel met het slot van de eerste cyclus en het begin van de tweede cyclus op. In feite loopt het verhaal gewoon door. Dat verhaal situeert zich na de gebeurtenissen van de Star Wars-film A New Hope.

In de nieuwste delen zien we Luke Skywalker zijn vernielde thuis op Tatooine opnieuw bezoeken in het bijzijn van prinses Leia van wie hij — opgelet! — nog niet weet dat hij haar broer is. Luke infiltreert als gevangene in het Keizerrijk waar ze niet weten dat hij de Death Star opblies terwijl Leia een nieuwe thuis gaat zoeken tijdens een geheime solomossie. Ook Han Solo en Chewbacca zijn belast met een missie, maar hij laat niets van zich horen en dat maakt de Rebellen ongerust, zeker gezien zijn dubieuze achtergrond. Han krijgt het aan de stok met een oude bekende: Boba Fett, de retecoole premiejager. En hiermee hebben we nog maar een paar laagjes geschraapt van het kluwen aan intriges die scenarist Brian Wood allemaal naadloos aan elkaar verbindt.

Je blijft te allen tijde netjes bij de les en elke keer er weer van locatie wordt gewisseld om de lotgevallen van de diverse personages te volgen, zit je je echt niet af te vragen hoe de vork alweer in de steel zit. Het leest allemaal bevattelijk, vlot en de spanningsboog staat strak gespannen. De nieuwe personages vallen in de smaak en de oude doen wat we van hen verwachten.

Dat er voor deel 4 een andere tekenaar aan het werk is, valt je heus niet op. Dit is zo'n goed geoliede machine waarbij enkel het gebeurlijke technisch pilotengebrabbel ("Ik bevestig dat we de interdictor hebben geraakt" of "Zolang die TIE's achter ons zitten, durven ze ons niet neer te schieten met hun turboblasters") als een kleine stoorzender te ervaren is. Maar om het met de woorden van T4 te zeggen: "Beee bo vleeet weeeet weeooo". Geef die robot eens ongelijk.