LADY S. 10
DNA
Philippe Aymond • Dupuis (Spotlight)
48 p. (SC)
|
|
| Vaderlijke raad |
|
|
Nog één verhaal van Wayne Shelton, nog het laatste album in de reeks XIII Mystery en nog graag zoveel mogelijk tweeluiken van Largo Winch. Zo ziet de toekomst van Jean Van Hammes schrijfcarrière eruit. Met Lady S. hield hij ondertussen op. Philippe Aymond schrjft de reeks voortaan zelf.
Aanvankelijk hielden we nog ons hart vast. In het eerste derde van het album staan te veel en te lange dialogen. Alwéér een wannabe-scenarist die de principes less is more en kill your darlings onder de knie moet krijgen. Maar vanaf dan komt de vaart erin. Alle elementen voor de intrige staan op hun plaats. Aymond hoeft ze nog enkel te verschuiven om er een boeiend partijtje schaken van te maken. Een volstrekt ongeloofwaardig 'zombie-element' nemen we er voor lief bij. Het zwaartepunt komt sowieso op de vraag te liggen wie werkelijk Shanja's vader is en daarmee weet Aymond te verrassen. Ineens eigent hij zich een belangrijke kwestie in de reeks toe.
Met het tweeluik Highlands, waarvan Medusa al het eerste deel vertaalde, bewees Aymond al dat hij als verteller niet te onderschatten is. Voor DNA kreeg hij nog wel vaderlijke raad van Jean Van Hamme, maar als de volgende delen zich net zo bekwaam ontvouwen, dan zit het wel goed met de toekomst van de reeks zonder Van Hamme aan het roer. |
|
| > DAVID STEENHUYSE — december 2014 |
