DE ONGELOFELIJKE AVONTUREN VAN KOBIJN 0-1
0. Slaloms - 1. Blacktown
Lewis Trondheim • Silvester
48 p. (HC)
|
|
| Lange oortjes |
|
Sommigen hebben hem graag met pruimen, anderen zijn meer geïnteresseerd in zijn poot als geluksbrenger. Wij echter zien hem graag opduiken in een strip. Want als we er even over nadenken is ons nog geen enkele strip tegengevallen waarin een konijn, want daarover hebben we het, een belangrijke rol speelt: Usagi Yojimbo, Eusebio in Sabels en Galjoenen en nu dus Kobijn.
Kobijn (we blijven het een knullige 'vertaling' van Lapinot vinden) is de reeks waarmee het allemaal begon voor Lewis Trondheim. Om te leren tekenen publiceerde hij begin jaren negentig Lapinot et les Carottes de Patagonie, een chaotische pil van vijfhonderd bladzijden, waarin hij erop los improviseerde zonder veel aandacht te hebben voor een verhaallijn. Maar de toon was gezet: Trondheim bekommerde zich meer om de boeiende personages, spitante dialogen en doldwaze situaties. Dat een konijn de hoofdrol toebedeeld kreeg, is achteraf gezien ook geen toeval: van deze diersoort is bekend dat hij zich even snel voortplant als Trondheim strips produceert. Want na deze prequel verschenen er nog 13 albums, om nog maar te zwijgen van die tientallen andere strips waarmee de nukkige Fransman ons de afgelopen jaren om de oren sloeg.
In de jaren negentig dook Kobijn al op in het weekblad Sjors en Sjimmie. Big Balloon kondigde een album aan, maar zag er uiteindelijk van af omdat de winkels geen belangstelling bleken te hebben. Wie was nou helemaal die Lewis Trondheim? Maar door het succes van Donjon acht uitgeverij Silvester nu wel de tijd rijp om Trondheims eerste reeks eindelijk in het Nederlands uit te brengen. Lapinot et les Carottes de Patagonie is daar niet bij, maar wel alle andere albums, inclusief de drie strips uit de subreeks De Ongelofelijk Avonturen zonder Kobijn, waarin Trondheim lui-même de hoofdrol speelt en we en passant de voorloper van Herbert, de eend uit Donjon, zien opduiken. Maar dat is pas voor eind 2008, want beginnen doet Silvester met Slaloms en Blacktown.
Liefhebbers van Donjon willen we toch even waarschuwen. Verwacht in Kobijn niet eenzelfde mix van humor, avontuur en fantasy. De humor is gebleven, maar voor de rest is de reeks vooral een praatstrip. Slaloms is daar een goed voorbeeld van. Er gebeurt daarin hoegenaamd niets. Kobijn en zijn vrienden gaan op skivakantie en het enige wat hen een beetje verontrust, is dat er in de buurt een wolf is gesignaleerd. Oh ja, ze wagen zich even buiten de piste. Span-nend! Maar het zijn vooral de heerlijke dialogen, doorspekt met de nodige dosis humor, maatschappijkritiek en filosofie, die er een onweerstaanbare strip van maken. Slaloms verscheen eerst in zwart-wit en bij een andere uitgever. Later, toen de reeks al liep bij Dargaud, hertekende Trondheim het album, zodat het als nulnummer in de reguliere reeks kon verschijnen.
Het uitzonderlijke aan Kobijn is dat elk album zich in een ander universum afspeelt, al blijven altijd dezelfde personages terugkomen. Zo speelt Blacktown zich in de Verenigde Staten af, in de 19de eeuw dan nog wel. In dit album, een soort Deadwood light, is er al wat meer te beleven. Kobijn is op de vlucht voor een bende waarvan hij de leider heeft gedood, en komt terecht in een stadje waar goudkoorts heerst. Van het feelgood-sfeertje van Slaloms is er geen sprake meer. Maar ondanks het grimmigere karakter van de personages blijft de humor overeind en zijn de dialogen filosofischer dan ooit tevoren.
Lewis Trondheim, die voor de inkleuring een beroep deed op vrouwlief Brigitte Findakly, is niet de beste tekenaar ooit, dat beseft hijzelf (hopelijk) ook wel. Maar zijn eenvoudige tekeningen passen perfect bij de dwaze humor en de vaak naïeve personages die Kobijn bevolken. Van de albums die later nog verschijnen is het uitkijken naar deel 5 (Een Nieuwe Lente) waarvoor Frank Le Gall het scenario schreef, en vooral naar het emotionele slotdeel, De Deeltjesversneller, dat tegelijk een Robbedoes-parodie is. Waarmee we niet willen zeggen dat de rest niet het kopen waard is. De volgende twee albums verschijnen al in september dit jaar. |
|
| > JEROEN FRANçOIS — mei 2007 |
