Het zal ons benieuwen welk voorsteven je het eerst opvalt aan de cover: dat van het vliegtuig of van Angela McCloud, bijgenaamd Angel. Op beide, eum, fronten heeft Romain Hugault een succesvolle carrière gebouwd, en nog het meest als hij vrouwen en vliegtuigen kan combineren. Op dat gebied vond hij in Yann een geschikte partner want de scenarist is zelf bezeten door de luchtvaart en in zowat elk van zijn andere stripreeksen nemen sterke, zeg maar dominante, vrouwen het voortouw. Na hun goed onthaalde trilogieën De Nachtuil en Edelweiss werken Hugault en Yann opnieuw samen voor hun nieuwste trilogie Angel Wings. De Eerste Wereldoorlog wisselen ze in voor de Tweede Wereldoorlog, meerbepaald het jaar 1944. Het speelt zich af aan het CBI-front (China-Burma-Indië), tussen China en Burma. De oorlog woedde daar wreed tegen de Japanners.

Angel is een WASP, een vrouw van de Woman Airforce Service Pilot. Met haar C-47 Dakota moet ze het Himalayagebergte over vliegen om Amerikaanse soldaten in Chinese basissen te bevoorraden. Ze krijgt ongewild het gezelschap van een vlot babbelende piloot die met een eigen doel meereist. Al goed dat hij het traject op zijn duimpje kent. Hij toont haar onder meer de Aluminium Trail, een spoor van honderden tegen de rotsbergen te pletter gevlogen kisten. Leuk weetje: statistisch gezien leggen voor elke duizend ton vracht drie piloten er het laatste loodje. Niet veel later vliegen Japanse vliegtuigen haar tegemoet. Dat is de ene strijd. De andere strijd moet ze leveren tegen het mannenbastion waarin ze verzeild is geraakt.

Hugault is het niet gewoon om decors te tekenen met jungles en rijstvelden, maar die beperking is allerminst te merken. Zijn vliegtuigen hebben er nooit beter uitgezien dan in dit album, hoofdzakelijk door de zeer realistische inkleuring waarbij de vliegtuigen zichtbaar gehavend en gebruikt zijn. Voor de personages blijft het twijfelen tussen karikaturen met overdreven komische expressies en puur realisme. Dat is ook eigen aan het verhaal waarin het inherente drama nog te veel ondergeschikt is aan het gekunstelde theaterstukje dat Yann opvoert. Over de verdere opbouw kunnen we weinig kwijt. In wezen verschilt het niet veel van Lady Spitfire, alleen missen we hier een pak voorgeschiedenis over wie Angel eigenlijk is. Dit verwachten we op zijn minst in het volgende deel.

By the way, op pagina 34 staan twee van de imposantste torpedo's die we al in een stripverhaal hebben gezien.