GEN BARREVOETS IN HIROSHIMA 1
Keiji Nakazawa • Xtra
287 p. (SC)
|
|
| Japanse Maus |
|
Op 6 augustus 1945, zestig jaar geleden dus, dropten de Amerikanen een atoombom op Hiroshima. Ongeveer 140.000 mensen stierven, onmiddellijk of later ten gevolge van de straling. Het is moeilijk om je in te beelden wat de inwoners van Hiroshima allemaal te verwerken kregen vlak na de bom. Zopas verscheen er bij uitgeverij Xtra een strip die een schokkend beeld geeft van het (over)leven in de Japanse stad vlak voor en na het drama. Een geloofwaardig verhaal, want de auteur van Gen Barrevoets in Hiroshima, Keiji Nakazawa, overleefde de bom.
Gen Nakaoka woont met zijn familie in de Japanse stad Hiroshima. Het zijn harde tijden. De Tweede Wereldoorlog woedt volop en de gewone burger tracht met weinig voedsel te overleven. Het Japanse leger krijgt voorrang en wie het daar niet mee eens is, wordt als verrader beschouwd. Dit is het geval bij Gens vader, een overtuigd pacifist. Zijn gezin lijdt zwaar onder de pesterijen van de buren. De oudste broer van Gen gaat zelfs naar het leger — zeer tegen de zin van zijn vader — om het gezin te bevrijden van het verradersstigma. Gelukkig zijn er nog Gen en zijn broertje die onverbeterlijke optimisten zijn en ondanks alle ellende toch nog een glimlach op het gezicht van hun familieleden weten te toveren. Maar dan valt de bom...
Laten we het eerst over de tekeningen hebben. Die zijn niet echt om over naar huis te schrijven. Maar deze strip dateert van begin jaren zeventig. De oude school dus en bijgevolg niet echt te vergelijken met al dat moois waarmee we de laatste jaren op mangavlak verwend worden. Vooral de manier waarop Keiji Nakazawa neuzen tekent is wat ongelukkig. Maar laten we niet overdrijven. Echt lelijk zijn die tekeningen ook niet. Ze zijn functioneel en staan ten dienste van het verhaal. Want dat is het belangrijkste.
Gen Barrevoets in Hiroshima (Barefoot Gen in het Engels) kan je met een beetje goede wil vergelijken met de klassieker Maus van Art Spiegelman, die trouwens het nawoord schreef. De strip is een getuigenis en een aanklacht tegen de gruwelen van een oorlog. Nakazawa stelt niet alleen de Verenigde Staten in een negatief daglicht. Hij klaagt ook het Japanse regime tijdens de Tweede Wereldoorlog aan en zelfs de gewone Japanse burger, die vaak racistisch en niet solidair is, moet eraan geloven.
Deel 1 focust op de moeilijke leefomstandigheden van de inwoners van Hiroshima tijdens de oorlog. De volgende delen tonen Hiroshima vlak nadat het getroffen werd door de atoombom. In totaal zullen er trouwens tien delen verschijnen, elk meer dan 250 bladzijden dik.
De strip is niet voor gevoelige zielen. Sommige scènes zijn pure horror. Niet dat soort ontspannende "Nacht van de Wansmaak"-horror. Neen, in Gen Barrevoets in Hiroshima is het slikken geblazen (voor zover je dit tegelijk kan doen). Het is immers allemaal echt gebeurd, geen fantasie.
Gen Barrevoets in Hiroshima is een harde, maar eerlijke strip. Een klassieker die je niet onbewogen laat. Gelukkig zorgt het hoofdpersonage vaak voor een vrolijke noot, anders zou je er echt depressief van worden. |
|
| > JEROEN FRANçOIS — december 2005 |
