Tijdens onze jeugd — alweer een eeuwigheid geleden — keken we steevast reikhalzend uit naar het weekend. Omdat we ons dan als actief lid van de jeugdbeweging konden uitleven met gelijkgestemde zielen in sport, spel, vriendschap en samenhorigheid en één konden worden met de natuur tijdens het jaarlijkse bivak. Echt sterke avonturen hebben we nooit beleefd gedurende al die jaren. Meestal was er een met zijn armen zwaaiende buurman als er weer eens een bal door zijn ruiten ging, of een woedende landbouwer die ons achtervolgde als we zijn oogst tijdens een of ander nachtspel vertrappelden. Peanuts als we onze avonturen met die van de Libellenpatroelje vergelijken. Deze vrouwelijke scouts hebben heel wat meer lef dan hun mannelijke tegenpolen. Onder een regen van bommen, overscherende gevechtsvliegtuigen en ratelende mitrailleurs arriveren ze in Duinkerken waar net de evacuatie van Duinkerke plaatsvind (27 mei - 4 juni 1940) en waar Engelse en Franse troepen proberen te ontsnappen aan de Duitse omsingeling. Wat heeft dit jonge grut hier te zoeken op een slagveld bezaaid met doden en gewonden? Trouw aan Frankrijk willen ze de oversteek wagen naar Engeland om van daaruit hun land te dienen. Dat de oversteek niet zonder problemen verloopt, kan iedereen begrijpen. Vooral hun jeugdige leeftijd speelt hen parten. Maar de ware scout versaagt nooit. Na allerlei angstaanjagende avonturen wordt Engeland bereikt. Helaas scheepten de Libellen met hoge verwachtingen naar Engeland in, maar ondervinden ze al snel dat hun hulp niet gewaardeerd wordt. Er is slechts een rol als barmeid voor hen weggelegd of ze floreren als liefje van een of andere piloot. Soms denken ze nog wel eens aan hun vriendin Schildpad die ze in hun haast achterlieten in Duinkerke. Schildpad is van Joodse afkomst en wordt opgepakt door de Duitsers die haar wegvoeren naar een concentratiekamp. Zien we haar ooit nog terug? Wie hoopt op een gelukkige afloop komt voorlopig bedrogen uit. Op het vervolg en slot van dit oorlogsdrama is het nog even wachten.

Weer een Tweede Wereldoorlogverhaal, horen we velen denken. Inderdaad, maar niet zomaar een klassiek oorlogsverhaal. Zeker niet als je weet dat het scenario bedacht werd door Yann. De man legde meer dan eens een hoofdredacteur van uitgeverij Dupuis het vuur aan de schenen met een of ander balorig scenario waarbij meer heilige huisjes omver geschopt werden dan er kerken zijn in België. Zijn scenario's zijn zijn wreed, somber, cynisch en bevatten een overvloed aan zwarte humor. En dat komt uitstekend tot uiting in De Libellenparoelje. Hier combineert hij zijn passie voor geschiedenis met een scoutsverhaal. Alle feiten en weetjes zijn gebaseerd op bestaande historische gebeurtenissen. De evacuatie van Duinkerke, de Jodenvervolging, de Hitlerjugend, de vlucht van generaal Charles De Gaulle en de oversteek van Rudolf Hess, de rechterhand van Adolf Hitler, naar Engeland. Deze historische feiten zet Yann uiteraard volledig naar zijn hand waardoor ze bijna een parodie worden. Wat niet afneemt dat oorlog ondanks alles een gruwelijke zaak is.

Partner in crime Marc Hardy is een tekenaar van wie we de creaties Arkel en G.Raf Zerk op handen dragen. Hij heeft een ietwat bombastische tekenstijl die uitstekend het scenario aanvult. Bij hem geen mooi uitgevoerde figuren. Met enkele lijnen weet hij zijn personages te scheppen. Zijn oorlogssituaties zijn mooi in beeld gebracht. Vliegtuigen, tanks, schepen en auto's zijn dan wel niet altijd symmetrisch uitgevoerd — soms vraagt men zich af hoe ze in de lucht blijven of kunnen drijven —, maar dat is nu net de charme van zijn stijl. Hier houden we dus van.

De Blitz-Nederlaag verscheen oorspronkelijk als album bij Glénat in 1987 en in voorpublicatie in Circus 96-102 (1986). De Nederlandstalige uitgave berust bij Arcadia, een uitgeverij die ons steeds weet te verbazen.